Tagarchief: hardloopblessure

Fietsen…

Fietsen, nu ik niet kan hardlopen

Vandaag heb ik voor de 2e keer gefietst.  Sinds juni heb ik een hardloopblessure en nu denk ik, laat ik maar eens wat gaan doen nu ik niet kan hardlopen. Fietsen is ook een duursport, dus een prima aanvulling naast het hardlopen.

Ik heb gefietst op mijn MTB-fiets, gewoon op de weg. Want ik woon niet naast het bos en wil eerst weer wat conditie opdoen. Ik mis het hardlopen ontzettend en de vereniging en de gezelligheid mis ik ook. Maar ik moet mijn herstel- en baal-tijd nu maar eens gaan invullen met fietsen. Bestaan er ook opbouwschema’s voor fietsen? Ik weet heel veel van hardlopen af, maar van fietsen/wielrennen/MTB’en weet ik nog niet zoveel. Ik heb nu al een paar keer gefietst en het heerlijk om je spieren te voelen, om te gaan zweten, om te merken dat je wat doet. En bij het fietsen kan je veel meer van de omgeving genieten, want je kan wat om je heen kijken en je komt veel verder dan met hardlopen. Je actie-radius is veel hoger met fietsen als dat je met hardlopen hebt. Tenminste mijn trainingsrondjes beperken zicht vaak van 5-7 km. De tijd dat ik halve marathons liep ligt ver achter me, en die deed ik veelal alleen in wedstrijd-verband, niet als training an sich.

Ik fiets nu nog kleine rondjes. Met de MTB kun je niet zo heel ver fietsen vind ik,  door de dikke banden gaat het wat moeizaam, al is dat ook wel een goede training natuurlijk. Straks wil ik weer wat meer het bos in. De MTB-route ‘Zeddam’ ligt hier redelijk dichtbij, dus daar zal ik dan gaan rijden.   https://www.mtbroutes.nl/route/507/Zeddam

Ik heb een blessure!

Blessureleed

Ik heb een blessure. Eigenlijk is het dezelfde blessure van vorig jaar. Hielspoor of iets wat daar op lijkt. Vorig jaar had ik er ook last van. En eigenlijk is het blijven sluimeren lijkt het. In de winter loop ik meer op de weg, toen had ik er ook last van. En met dat de zomertijd word ingesteld gaan we met de vereniging het bos weer in. Dan heb ik er minder last van door de zachtere ondergrond.

Kortom ik liep al weer een hele tijd met startpijn tijdens het hardlopen. Ook ’s ochtends bij het uit bed komen heb ik dan een stijf pijnlijk gevoel in de hiel, onder de voet. Dit is zo vervelend, je denkt dat het wel meevalt. Ik was ook al eens aan het rekken, de kuiten rekken op de trap. Maar tijdens het hardlopen wordt de boel warm en dan voel je het niet meer. Dan denk je ‘och het valt wel mee, ik kan best 5 tot 10 km hardlopen hiermee, dus het zal met meevallen allemaal’… En dat is dus niet zo, ondertussen heb je een blessure. En op een gegeven moment deed het onder het hardlopen heel veel pijn. Oeps, nu moet ik toch maar eens de handdoek in de ring gooien, en even afremmen en stoppen met hardlopen. En dat is zo moeilijk, want ik wil de gezelligheid van de vereniging niet missen. En zeker nu ik zelf ook training geef is het extra lastig.

Maar goed, ik ben maar gelijk naar de fysio gegaan. Deze kon ook een echo maken en daar was op te zien dat het niet de aanhechting was van de pees onder mijn voet. De zogenaamde fascitis plantaris of peesplaatontsteking. Het was bij mij meer dat het vetkussen onder de hiel wat minder dik was en daardoor (denk ik) de aanhechting van de pees geirriteerd is. Ik moest meer op blote voeten lopen, niet meer alleen op mijn hardloopschoenen lopen. Dat deed en doe ik vaak. Ik denk dan dat die schoenen juist heel goed en stevig zijn, maar ze zijn juist te zacht en je verwend je voeten daar juist teveel mee. In de zomer was het geen straf om meer op slippers en (thuis) op blote voeten te lopen.

Ondertussen ben ik de oefeningen aan het doen die me zijn voorgeschreven. En ik baal dat ik nu even niet kan hardlopen. de behandelingen bij de fysio zijn nu bijna klaar. En ik moet nog eens goed nagaan bij mezelf en vragen aan de fysio, hoe het nou gekomen is. Natuurlijk door overbelasting; ik heb teveel gedaan, teveel gelopen. Maar ook het proneren, het naar binnen kantelen van de voet, speelt mee. En omdat het probleem eigenlijk al veel langer speelt, zal ik goed moeten kijken wat de volgende stap is. Iets met de zooltjes doen, misschien heb ik zooltjes voor in mijn gewone schoenen nodig. Bepaalde oefeningen voor langere tijd blijven doen. En misschien naar mijn looptechniek (laten) kijken. Kortom ik blijf positief, maar er moet nog wel een en ander gebeuren voor ik weer probleemloos kan hardlopen.

door de pijn heenlopen deel 2

Van de week ben ik bij de sportfysio geweest.

Ik had natuurlijk ook nog wel ge-googled naar mijn klachten. Ook voel ik de laatste tijd spelde-prikjes-pijn naast mijn linkerhiel, naast de hak zeg maar. Dit en de kwestie van de enkels heb ik aangekaart bij de fysio.

Wat blijkt nu; mijn kuitspieren zijn nogal kort en bij de linkerhiel is de achillespees geïrriteerd. Ik heb 2 rekoefeningen voor de kuiten/achillespees gekregen. Ook zijn mijn voeten doordat ik proneer, niet echt sterk. De spieren in de voet en enkel zijn geïrriteerd. Hiervoor moet ik balans-oefeningen doen, je kent het vast wel; tijdens het haarföhnen of tandenpoetsen balanceren op 1 voet. Met de linkervoet is dat een drama en met de rechtervoet is iets beter gesteld. Ook zal ik meer moeten nadenken om meer op de buitenzijde van de voeten te lopen. Een beetje mindfull-lopen dus. En de fysio zei ook dat het lopen in het bos nu niet zo handig is, omdat het voor de stabiliteit van de enkels niet goed is. Vooral als een pad schuin loopt, daar was ik zelf ook al achter. Op zich is in het bos lopen wel goed, omdat de zachte van de ondergrond heel goed is om te lopen. Maar in mijn geval nu even niet omdat mijn enkels alle oneffenheden niet aan kunnen.

Om een lang verhaal kort te maken, mijn kuiten en achillespezen moeten gerekt worden en mijn enkels moeten stabieler worden. Dit zijn ook geen klachten die nieuw voor mij zijn, maar omdat ik aan het opbouwen ben met hardlopen zijn ze nu wel aanwezig, en zijn het nu wel ‘overbelasting’-blessures.
Van de week had ik wel even een dipje, met negatieve gedachtes van ‘zou ik het ooit nog wel kunnen, dat hardlopen‘ en ‘zou ik er niet gewoon mee stoppen‘…  Maarre na een paar rustdagen denk ik er nu zo over; ‘maar ik heb het ooit ook gekund, dus nu ga ik het ook weer kunnen‘ en ‘ik laat me niet zomaar uit het veld slaan, hardlopen is goed voor mij, dus ik ga er lekker gewoon mee door‘!

Vanaf volgende week zie je me weer langs de wegen lopen om mijn schema te volgen.

Onze kater Binkie voor het raam.
Onze kater Binkie voor het raam.