Tagarchief: blessure

blessure, hardlopen, pijntjes, trainingen

Opbouwen

Een reactie plaatsen

Jaaaa, ik mag weer hardlopen (van de fysio)!
He, wat een opluchting toch weer.

Vanaf juni heb ik niet meer hardgelopen in verband met mijn hielspoor-achtige klachten.

In de loop van het proces had ik tegen mezelf gezegd dat ik dit jaar (2018) niet meer kon gaan lopen… Dat was een rustig idee en ik hoefde mezelf niet meer op te fokken. En het leek darna ook beter te gaan met de blessure, want ik kon me meer op het herstel richten in plaats van te mokken omdat ik even niet kon lopen. Gek is dat he, hoe dat werkt, maar zo werkt het echt. Je moet ook echt meer naar het herstel toe werken in plaats van te kijken wat je even niet meer kunt.

Maar gelukkig zei de fysio in november dat ik weer mocht gaan hardlopen. Natuurlijk mag ik netjes weer gaan opbouwen, heel voorzichtig en met minuutjes. Ik ken de schema’s wel, en hij had er ook 1 voor mij. Dit was echt een voorzichtig schema en ik dacht ‘laat ik dat maar doen, anders ga ik weer veel te snel te hard…’.
Daarvoor mocht ik ook al wandelen (en dat opbouwen), en als je een tijd niet zo actief bent geweest, is wandelen ook al even wennen, ik voelde van alles… Ook met hardlopen, het ging echt niet vanzelf. Mijn inlegzooltjes van de podoloog, waar ik al jaren mee liep, zaten weer net zo vervelend als voorheen. Daar moest ik ook weer aan wennen en met het wandelen kon ik daar alvast aan wennen en ook tijdens de eerste 10 hardlooptrainingen. En dat ging telkens ietsje beter, maar voelde nog steeds niet fijn. Nu zul je zeggen ‘waarom heb je er dan voorheen zo lang mee gelopen en had je toen geen klachten?’. Nou die had ik wel maar ik liep maar gewoon door, ook omdat de podoloog zei dat ik ze moest dragen en ook geen verklaringen voor de pijn had. Maar nu had ik natuurlijk een tijd niet gelopen en de zooltjes ook niet in mijn wandel(hardloop-)schoenen gehad en dan voel je echt het verschil weer. Om een verhaal kort te maken; ben ik van de fysiotherapeut naar een podo-therapeute gegaan en daarna nog naar de osteopaat en daarna toch naar een andere podoloog.

Deze laatste meneer zei me dat de zooltjes wel erg hoog en schuin waren, dat vond ik zelf ook. En ik heb er namelijk veel en lang over nagedacht en kon hem ook goed en gedetailleerd uitleggen wat ik voelde. Waarschijnlijk zijn ze te breed voor de hardloopschoenen waardoor de zooltjes heel smal door de schoenen werden ‘geknepen’ en liep ik daarom helemaal schuin. Waardoor ik als het ware door mijn enkel ging, de correctie was te groot/hoog, waardoor ik niet meer proneerde maar supineerde. Ik zei ook altijd tegen de podoloog dat de zooltjes na 3-kwart-jaar op z’n lekkerst zaten, ja dan zijn ze bijna versleten en is de correctie niet meer zo heftig. Ook deden mijn voeten aan de achterzijde (de hielen) best pijn en liep het liefst op de voorvoet, ook als ik stil stond met de zooltjes in mijn schoenen.

Ach, als je best goed getraind ben en je vaak loopt, zijn je voeten en onderbenen ook goed gespierd, dan heb je er niet zo’n last van. Maar als je dan aan het kwakkelen bent met pijntjes en blessures, dan voel je alle pijntjes en is het niet meer fijn, maar heel vervelend en dan denk je ‘kan ik in de toekomst nog wel normaal lopen?….’
Nou ja, om een toch nog lang verhaal kort te maken, deze laatste podoloog zei me dat ik nog wel iets correctie nodig had, maar dat ik die andere zooltjes er maar eens uit moest doen, uit mijn schoenen. Dus ik loop nu op standaard zooltjes met iets correctie voor over-proneren. Ik heb ook weer wat dingen over hardloopschoenen in het algemeen geleerd. En sindsdien loop ik zonder podo-zooltjes! Ik ben zo blij!

Nu moet ik nog steeds heel voorzichtig opbouwen, want mijn benen en voeten moeten hier wel aan wennen natuurlijk.

Dusssss, hier zit een blij meisje!!
Doei, ik ga effe hardlopen.

blessure, hardloopblog, overdenkingen, pijntjes, trainingen

Ik heb een blessure!

Een reactie plaatsen

Blessureleed

Ik heb een blessure. Eigenlijk is het dezelfde blessure van vorig jaar. Hielspoor of iets wat daar op lijkt. Vorig jaar had ik er ook last van. En eigenlijk is het blijven sluimeren lijkt het. In de winter loop ik meer op de weg, toen had ik er ook last van. En met dat de zomertijd word ingesteld gaan we met de vereniging het bos weer in. Dan heb ik er minder last van door de zachtere ondergrond.

Kortom ik liep al weer een hele tijd met startpijn tijdens het hardlopen. Ook ’s ochtends bij het uit bed komen heb ik dan een stijf pijnlijk gevoel in de hiel, onder de voet. Dit is zo vervelend, je denkt dat het wel meevalt. Ik was ook al eens aan het rekken, de kuiten rekken op de trap. Maar tijdens het hardlopen wordt de boel warm en dan voel je het niet meer. Dan denk je ‘och het valt wel mee, ik kan best 5 tot 10 km hardlopen hiermee, dus het zal met meevallen allemaal’… En dat is dus niet zo, ondertussen heb je een blessure. En op een gegeven moment deed het onder het hardlopen heel veel pijn. Oeps, nu moet ik toch maar eens de handdoek in de ring gooien, en even afremmen en stoppen met hardlopen. En dat is zo moeilijk, want ik wil de gezelligheid van de vereniging niet missen. En zeker nu ik zelf ook training geef is het extra lastig.

Maar goed, ik ben maar gelijk naar de fysio gegaan. Deze kon ook een echo maken en daar was op te zien dat het niet de aanhechting was van de pees onder mijn voet. De zogenaamde fascitis plantaris of peesplaatontsteking. Het was bij mij meer dat het vetkussen onder de hiel wat minder dik was en daardoor (denk ik) de aanhechting van de pees geirriteerd is. Ik moest meer op blote voeten lopen, niet meer alleen op mijn hardloopschoenen lopen. Dat deed en doe ik vaak. Ik denk dan dat die schoenen juist heel goed en stevig zijn, maar ze zijn juist te zacht en je verwend je voeten daar juist teveel mee. In de zomer was het geen straf om meer op slippers en (thuis) op blote voeten te lopen.

Ondertussen ben ik de oefeningen aan het doen die me zijn voorgeschreven. En ik baal dat ik nu even niet kan hardlopen. de behandelingen bij de fysio zijn nu bijna klaar. En ik moet nog eens goed nagaan bij mezelf en vragen aan de fysio, hoe het nou gekomen is. Natuurlijk door overbelasting; ik heb teveel gedaan, teveel gelopen. Maar ook het proneren, het naar binnen kantelen van de voet, speelt mee. En omdat het probleem eigenlijk al veel langer speelt, zal ik goed moeten kijken wat de volgende stap is. Iets met de zooltjes doen, misschien heb ik zooltjes voor in mijn gewone schoenen nodig. Bepaalde oefeningen voor langere tijd blijven doen. En misschien naar mijn looptechniek (laten) kijken. Kortom ik blijf positief, maar er moet nog wel een en ander gebeuren voor ik weer probleemloos kan hardlopen.

hardlopen, overdenkingen, pijntjes, trainingen

weer hardgelopen

2 reacties

Het was weer een bewogen week;

Maandags naar de fysio geweest, zij zei dat ik minder moest gaan lopen , minder trainingen per week, en eventueel fietsen erbij moest gaan combineren. Want mijn enkel doet (soms) nog steeds zeer, tijdens het lopen. Maar goed, dit zijn geen nieuwe blessures, hier heb ik al jaren mee rondgelopen, alleen probeer ik nu uit te vinden waar het door komt.

Anyway, ik heb dinsdag weer gelopen. Het schema weer opgepakt, ‘uithuilen en opnieuw beginnen’ 🙂 . Ik heb 5 en 15 minuten gelopen. Best wel veel weer, het was ook zwaar en moest wandelen in het lange deel. Nou ja, ik heb weer gelopen, maar van harte ging het niet. Wel verstandig inderdaad om wat meer rustdagen tussen de trainingen te laten. Dat kan nooit kwaad.

Donderdag wilde ik aanvankelijk gaan wandelen, maar heb een rustdag ingelast. Want zaterdag stond er een nieuwe training op de planning, nl. Start-to-Run! Ik heb me opgegeven omdat ik het idee heb dat ik daar wat meer sturing krijg en aangezien ik mezelf weer teveel push, is het goed om weer wat rustiger te lopen. De trainingen zullen wel wat minder omvang hebben, maar voor nu is dat wel goed.

Vandaag was de dag van Start-to-Run. Ik had me natuurlijk ingeschreven bij mijn ‘oude’ loopvereniging De Loper. Ik was best zenuwachtig, want kon ik nog wel in een groepje lopen, want ik ben natuurlijk ‘heul langzaam’. Zou ik geen pijn krijgen, zou ik het wel durven tussen al die mensen… Genoeg om angstig voor te zijn, haha. Ik kende de locatie natuurlijk al en de starttijd was vervroegd, zo zou ik de reguliere groep ook zien. En ja, het was heel leuk. Allemaal oude bekenden herkende mij en vroegen hoe het met me ging en of ik het weer ging proberen. Heerlijk al die bekende gezichten. In mijn Start-to-run-groepje kende ik niemand, maar na 1 training ken je elkaar toch al wat meer. Het was ook gezellig. Het weer was heerlijk, lekker zonnig, wel wat fris. Ook genoot ik van de kleine stukje dribbelen, de loopscholing, de oefeningen, en de looptraining zelf. De training was 1-1-2-1-1-2 minuten en de pauze (actief wandelen) was telkens 3 minuten ertussen. Dat ging wel goed. Die kleine stukjes hardlopen is ook fijn om op je techniek te letten. Mijn doel is ook om meer mijn voeten te trainen en meer op mijn techniek; voorvoet- of middenvoetlanding te letten. Nou geven ze daar ook wel training voor, ook de hogere pasfrequentie komt aan bod en ook het middenvoetlanding-hardlopen.  Mijn weekend is goed begonnen, nu van het mooie weer genieten, hier schijnt nog steeds de zon.training12-3

start-to-run-logo
https://www.yakultstarttorun.nl/