Categoriearchief: overdenkingen

Overdenking

Soms moet ik mezelf weer een beetje moed inspreken. Ik heb al een tijd niet ‘genoeg’ getraind, vind ik zelf. Door een nieuwe werkplek en daarbij een opleiding doen is wat tijdgebrek ontstaan. En ook doordat ik weer last had van mijn hielspoorblessure.
Maar nu ben ik weer positief gestemd, ik loop wanneer ik kan. En ik geniet van wat ik nu kan. Met de fysio is er weer een plan gemaakt. Ook staat er een wedstrijd op de kalender: de Montferland Run volgende week zondag. Ik ga de de 7,5 km lopen. Omdat ik nu niet optimaal train zal het vooral ‘uitlopen’ worden. En misschien moet ik wel wandelen onderweg, maar ik doe mijn best en ik ga ervan genieten!

‘Heb vertrouwen, ik kan lopen, mijn benen doen het wel’, zeg ik tegen mezelf. Soms ga ik ‘langzaam’ soms ga ik ‘sneller’. Soms doen mijn voeten of knieën niet wat ik wil, maar altijd kan ik lopen. Mijn spieren worden steeds beter, hoe meer ik loop hoe beter.

Soms vlieg ik over de weg, ik zweef. Ik geniet van de omgeving. En ik lach, ik zie mezelf van een afstand en ik lach. Het monotone geluid van de passen die ik maak…

Bridge to Bridge 2017

Het trainen is ook vaak zwoegen, het voelt vaak zwaar… Maar ik mag mijn eigen tempo lopen.

Heb ik tijdens de training gezweet? Heb ik de stappen gezet? Heb ik de minuten uitgelopen? Dan kom ik voldaan thuis van een training.

Ik heb een blessure!

Blessureleed

Ik heb een blessure. Eigenlijk is het dezelfde blessure van vorig jaar. Hielspoor of iets wat daar op lijkt. Vorig jaar had ik er ook last van. En eigenlijk is het blijven sluimeren lijkt het. In de winter loop ik meer op de weg, toen had ik er ook last van. En met dat de zomertijd word ingesteld gaan we met de vereniging het bos weer in. Dan heb ik er minder last van door de zachtere ondergrond.

Kortom ik liep al weer een hele tijd met startpijn tijdens het hardlopen. Ook ’s ochtends bij het uit bed komen heb ik dan een stijf pijnlijk gevoel in de hiel, onder de voet. Dit is zo vervelend, je denkt dat het wel meevalt. Ik was ook al eens aan het rekken, de kuiten rekken op de trap. Maar tijdens het hardlopen wordt de boel warm en dan voel je het niet meer. Dan denk je ‘och het valt wel mee, ik kan best 5 tot 10 km hardlopen hiermee, dus het zal met meevallen allemaal’… En dat is dus niet zo, ondertussen heb je een blessure. En op een gegeven moment deed het onder het hardlopen heel veel pijn. Oeps, nu moet ik toch maar eens de handdoek in de ring gooien, en even afremmen en stoppen met hardlopen. En dat is zo moeilijk, want ik wil de gezelligheid van de vereniging niet missen. En zeker nu ik zelf ook training geef is het extra lastig.

Maar goed, ik ben maar gelijk naar de fysio gegaan. Deze kon ook een echo maken en daar was op te zien dat het niet de aanhechting was van de pees onder mijn voet. De zogenaamde fascitis plantaris of peesplaatontsteking. Het was bij mij meer dat het vetkussen onder de hiel wat minder dik was en daardoor (denk ik) de aanhechting van de pees geirriteerd is. Ik moest meer op blote voeten lopen, niet meer alleen op mijn hardloopschoenen lopen. Dat deed en doe ik vaak. Ik denk dan dat die schoenen juist heel goed en stevig zijn, maar ze zijn juist te zacht en je verwend je voeten daar juist teveel mee. In de zomer was het geen straf om meer op slippers en (thuis) op blote voeten te lopen.

Ondertussen ben ik de oefeningen aan het doen die me zijn voorgeschreven. En ik baal dat ik nu even niet kan hardlopen. de behandelingen bij de fysio zijn nu bijna klaar. En ik moet nog eens goed nagaan bij mezelf en vragen aan de fysio, hoe het nou gekomen is. Natuurlijk door overbelasting; ik heb teveel gedaan, teveel gelopen. Maar ook het proneren, het naar binnen kantelen van de voet, speelt mee. En omdat het probleem eigenlijk al veel langer speelt, zal ik goed moeten kijken wat de volgende stap is. Iets met de zooltjes doen, misschien heb ik zooltjes voor in mijn gewone schoenen nodig. Bepaalde oefeningen voor langere tijd blijven doen. En misschien naar mijn looptechniek (laten) kijken. Kortom ik blijf positief, maar er moet nog wel een en ander gebeuren voor ik weer probleemloos kan hardlopen.

hardlopen, overdenkingen

Er is van alles ‘gebeurt’ sinds mijn laatste blog.

Ik heb bewust wat minder gepost, want elke keer een verslagje van een training is ook niet altijd boeiend om te lezen.

Ik ben doorgegaan met het rekken van de achillespezen/kuiten. Begin april ben ik weer bij de fysio geweest, zij zei dat ik nog een maand moest rekken, het liefst 2x per dag. De pijn in mijn rechterenkel komt doordat ik stijf ben, dus het rekken is daar heel goed voor. Ook de loopscholing bij de Start-to-Run trainingen is daar heel fijn voor. Fijn om te horen dat dat het is.

Ik heb ook nog wel pijn onder mijn linkervoet. Ik denk dat ik nog eens terug moet gaan naar mijn sportfysio, die mijn inlegzooltjes levert. Wel merk ik dat het fijner loopt met de grotere schoenen. Ook doe ik dan vaak het zooltje iets naar voren (in de schoen), zodat de verhoging in het zooltje waar ik pijn heb, iets naar voren komt, op een andere plaats onder mijn voet. Dan heb ik minder pijn als ik echt op die hak sta/loop. Maar helaas verschuift het zooltje weer naar achteren als ik hardloop.  Ook merk ik dat als ik wat harder loop, en niet meer zo bewust op de hak land, er dan minder pijn aan heb. Dat gevoel had ik eind 2014 ook al wel (ik denk dat ik dat altijd al gehad heb, met die zooltjes). Maar ja, als je weer begint met lopen heb je niet meteen weer de conditie dat je ‘hard’ kan gaan. En dan voel je gewoon heel goed dat je voeten en benen weer heel erg moeten wennen aan het zoeken van de balans, aan het sterker worden van de spieren en pezen. Ook voel mijn linkerknie nog vaak, maar met de oefeningen die ik in 2014 heb gekregen, worden de pezen weer sterker. Waardoor de knie en knie-schijf weer beter ‘spoort’.

Wat wel heel fijn is dat ik echt verbetering voel in het lopen, mede ook door de Start-to-Run trainingen. Het samenlopen doet me echt goed, sociaal typje als ik ben 🙂  Het samenzijn stimuleert gewoon heel erg, onder het samen kletsen loop je verder als dat je alleen zou lopen, maar dan wel in  de goede zin. Als ik alleen loop kan ik mezelf ook heel erg pushen, maar dan ga ik vaak te ver of te hard lopen. Ook de oefeningen (de rekoefeningen en loopscholing) zijn fijn, al doe je dat maar 1x per week, toch helpt het weer wat. Ook merk ik nu dat ik in verschillende tempo’s kan lopen, zone 1, wat best langzaam is en nu kan ik ook in zone 2 lopen, wat net ietsje harder is.

Echt; het is allebei nog langzaam, als ik het vergelijk met de tempo’s uit mijn ‘vorige hardloopleven’, maar dat doe ik nu niet, haha. Ik ben blij dat ik weer loop! Dat ik elke training zo’n 4 à 5 km kan lopen. Dat is toch mooi! Als ik over een half jaar of over een jaar terugkijk zal ik zien dat ik vooruit ben gegaan. Trouwens; ik ben nu al een stuk verder als voordat ik begon met de Start-to-Run trainingen!!

hardloopweek

Een volle hardloopweek. 

Van de week heb ik 2 keer gelopen en afgelopen zaterdag was les 3 van Start-to-Run.  En vandaag, 2e paasdag, ook lekker gelopen.

Het rekken wat ik van de fysio moet doen, gaat goed. Ik moet mijn kuiten/achillespezen rekken op de trap. Telkens moet ik 1 been in 10 tellen laten zakken. Aanvankelijk ging het alleen om mijn linkerbeen, maar ik rek ze nu beide. De pijn in de rechterenkel gaat hiermee ook weg, dat is dus mooi meegenomen. Ook de trainingen van Start-to-Run zijn van zo’n omvang dat ik dat goed aankan. Ik kom er weer achter dat ik zelf teveel deed. Ik liep te lang in en de trainingen waren te lang. Dus het is wel goed dat ik nu weer opnieuw begin. Wel heb ik natuurlijk nog wel twijfels of ik er wel goed aan doe om überhaupt te lopen. Met al die pijntjes… Maar ja, we zien wel waar het schip strandt. De rechterenkel gaat nu goed, als ik de pijn voor ben met het rekken is dat een goed teken.

Nu nog de linkervoet. Ik kwam erachter dat mijn schoenen misschien te klein zijn. Ik loop namelijk ook vaak overdag (naar mijn werk) op loopschoenen, dezelfde als waar mee hardloop. En als ik opsta uit bed ’s ochtends heb ik geen pijn, en als ik mijn schoenen aandoe begint het pijn te doen. (En daar loop ik gewoon mee door, omdat het niet heel erg is, maar nu let ik gewoon op alle kleine pijntjes). Ik ben vrijdag naar Run2day gegaan en wonder boven wonder mocht ik mijn loopschoenen, die ik in december had gekocht, ruilen voor een half maatje groter. Dat voelt goed. Ik heb er al 2x mee gelopen, dat gaat goed. Ook heb ik mijn aangemeten inlegzooltje nog ietsje bijgeschaafd, omdat ik ook nog ergens pijn voelde, ook als ik stil zit met de schoenen aan. Dat voelt nu ook beter, ik had het gevoel dat het zooltje heel erg klem zat in de schoen en dat het voet ook een beetje afklemde. Dit is niet erg als ik niet hoef hard te lopen, maar met hardlopen maak je zoveel passen, en dan doet het echt wel irritant zeer.

Anyway, weer genoeg aanpassingen en oefeningen gedaan dat het wel een keer goed moet komen. Het lopen zelf voelt nog steeds wel zwaar, ik heb nog geen conditie, en ben ook wat zwaarder als ik zou willen zijn. Ach ook dat komt ooit goed. Voor nu geniet ik alleen maar van het lopen wat ik nu kan!

Bij de Start-to-Run training ging het ook lekker. Toch in zo’n groep gaat het wel beter, je wordt wat afgeleid en dan loop je zo weer een heel eind. We moesten 2-4-5 minuten in zone 1 doen, lees sukkel/dribbeltempo, heel langzaam dus. Maar net iets sneller als flink doorwandelen. Daarna 3×2 minuten in zone 2, dat is dan net ietsje sneller. Dat voelt ook beter, al ben ik dan wel meer aan het hijgen haha.  Ik kan ook haast niet wachten om te knallen, maar ik moet rustig aan doen. Nu maar rustig de cursus afmaken en kijken hoe het dan gaat, wat ik dan kan.

training26-3

weer hardgelopen

Het was weer een bewogen week;

Maandags naar de fysio geweest, zij zei dat ik minder moest gaan lopen , minder trainingen per week, en eventueel fietsen erbij moest gaan combineren. Want mijn enkel doet (soms) nog steeds zeer, tijdens het lopen. Maar goed, dit zijn geen nieuwe blessures, hier heb ik al jaren mee rondgelopen, alleen probeer ik nu uit te vinden waar het door komt.

Anyway, ik heb dinsdag weer gelopen. Het schema weer opgepakt, ‘uithuilen en opnieuw beginnen’ 🙂 . Ik heb 5 en 15 minuten gelopen. Best wel veel weer, het was ook zwaar en moest wandelen in het lange deel. Nou ja, ik heb weer gelopen, maar van harte ging het niet. Wel verstandig inderdaad om wat meer rustdagen tussen de trainingen te laten. Dat kan nooit kwaad.

Donderdag wilde ik aanvankelijk gaan wandelen, maar heb een rustdag ingelast. Want zaterdag stond er een nieuwe training op de planning, nl. Start-to-Run! Ik heb me opgegeven omdat ik het idee heb dat ik daar wat meer sturing krijg en aangezien ik mezelf weer teveel push, is het goed om weer wat rustiger te lopen. De trainingen zullen wel wat minder omvang hebben, maar voor nu is dat wel goed.

Vandaag was de dag van Start-to-Run. Ik had me natuurlijk ingeschreven bij mijn ‘oude’ loopvereniging De Loper. Ik was best zenuwachtig, want kon ik nog wel in een groepje lopen, want ik ben natuurlijk ‘heul langzaam’. Zou ik geen pijn krijgen, zou ik het wel durven tussen al die mensen… Genoeg om angstig voor te zijn, haha. Ik kende de locatie natuurlijk al en de starttijd was vervroegd, zo zou ik de reguliere groep ook zien. En ja, het was heel leuk. Allemaal oude bekenden herkende mij en vroegen hoe het met me ging en of ik het weer ging proberen. Heerlijk al die bekende gezichten. In mijn Start-to-run-groepje kende ik niemand, maar na 1 training ken je elkaar toch al wat meer. Het was ook gezellig. Het weer was heerlijk, lekker zonnig, wel wat fris. Ook genoot ik van de kleine stukje dribbelen, de loopscholing, de oefeningen, en de looptraining zelf. De training was 1-1-2-1-1-2 minuten en de pauze (actief wandelen) was telkens 3 minuten ertussen. Dat ging wel goed. Die kleine stukjes hardlopen is ook fijn om op je techniek te letten. Mijn doel is ook om meer mijn voeten te trainen en meer op mijn techniek; voorvoet- of middenvoetlanding te letten. Nou geven ze daar ook wel training voor, ook de hogere pasfrequentie komt aan bod en ook het middenvoetlanding-hardlopen.  Mijn weekend is goed begonnen, nu van het mooie weer genieten, hier schijnt nog steeds de zon.training12-3

start-to-run-logo
https://www.yakultstarttorun.nl/

 

door de pijn heenlopen deel 2

Van de week ben ik bij de sportfysio geweest.

Ik had natuurlijk ook nog wel ge-googled naar mijn klachten. Ook voel ik de laatste tijd spelde-prikjes-pijn naast mijn linkerhiel, naast de hak zeg maar. Dit en de kwestie van de enkels heb ik aangekaart bij de fysio.

Wat blijkt nu; mijn kuitspieren zijn nogal kort en bij de linkerhiel is de achillespees geïrriteerd. Ik heb 2 rekoefeningen voor de kuiten/achillespees gekregen. Ook zijn mijn voeten doordat ik proneer, niet echt sterk. De spieren in de voet en enkel zijn geïrriteerd. Hiervoor moet ik balans-oefeningen doen, je kent het vast wel; tijdens het haarföhnen of tandenpoetsen balanceren op 1 voet. Met de linkervoet is dat een drama en met de rechtervoet is iets beter gesteld. Ook zal ik meer moeten nadenken om meer op de buitenzijde van de voeten te lopen. Een beetje mindfull-lopen dus. En de fysio zei ook dat het lopen in het bos nu niet zo handig is, omdat het voor de stabiliteit van de enkels niet goed is. Vooral als een pad schuin loopt, daar was ik zelf ook al achter. Op zich is in het bos lopen wel goed, omdat de zachte van de ondergrond heel goed is om te lopen. Maar in mijn geval nu even niet omdat mijn enkels alle oneffenheden niet aan kunnen.

Om een lang verhaal kort te maken, mijn kuiten en achillespezen moeten gerekt worden en mijn enkels moeten stabieler worden. Dit zijn ook geen klachten die nieuw voor mij zijn, maar omdat ik aan het opbouwen ben met hardlopen zijn ze nu wel aanwezig, en zijn het nu wel ‘overbelasting’-blessures.
Van de week had ik wel even een dipje, met negatieve gedachtes van ‘zou ik het ooit nog wel kunnen, dat hardlopen‘ en ‘zou ik er niet gewoon mee stoppen‘…  Maarre na een paar rustdagen denk ik er nu zo over; ‘maar ik heb het ooit ook gekund, dus nu ga ik het ook weer kunnen‘ en ‘ik laat me niet zomaar uit het veld slaan, hardlopen is goed voor mij, dus ik ga er lekker gewoon mee door‘!

Vanaf volgende week zie je me weer langs de wegen lopen om mijn schema te volgen.

Onze kater Binkie voor het raam.
Onze kater Binkie voor het raam.

 

vrijdagmiddagloop

Gisteren heb ik weer gelopen.

Ik wilde eerst donderdagavond gaan, maar ik was moe van het werk. En vrijdags ben ik altijd vrij, dan kan ik mooi overdag lopen. Ook voelde ik mijn linkerknie een beetje, waar ik eerst de blessure aan had. En ik merk dat de pezen en spieren het er nog moeilijk mee hebben, dat ik weer aan het hardlopen ben. Dus een rustdagje inlassen is niet slecht.

Hieronder een foto van Google maps, van de Herwensedijk in de lente.dijk

Ik kon ’s middags pas lopen, en was het een beetje aan het uitstellen. Ook moest ik mijn man ophalen, hij had de motor ergens heengebracht en ik moest hem dan met de auto weer ophalen. Dus ik wilde de training een beetje inkorten (lees; afraffelen), het inlopen wilde ik inkorten en dan snel de training lopen. Dan ben ik er snel weer vanaf. Je ziet het al; ik had gewoon niet zo’n zin. Het duurt me ook allemaal te lang, ik heb pijn en ik wil gewoon weer zweven over het asfalt. Ik wil knallen en goan.
Maar ik weet het, dat komt wel. Als ik een paar maanden gelopen heb, dan opeens voelt het alsof het vanzelf gaat. Je hebt er zin in, het lopen wordt dan iets makkelijker, je heb minder pijntjes. Ik weet het… Maar dat duurt gewoon nog even. Gelukkig heb ik al eerder gelopen, en weet ik dat het op een gegeven moment beter gaat. Maar nu lijkt dat nog zo ver weg. Ik ben toch verdorie al zeker 2 maanden aan het lopen…haha.

Nou ja, zo voelde ik me gisteren dus. En ik heb braaf wel die 15 minuten ingelopen, en naast wandelen heb ik ook nog gedribbeld. En toen was ik op het punt waar ‘Theo’ woont, en dan heb ik er 15 minuten opzitten. Hier besliste ik dat ik daar rechtsaf ging, de Herwensedijk op, en zo een klein rondje kon lopen, weer terug naar Lobith. In plaats van de heenweg ook weer terug te lopen, wat tamelijk saai is.
Ook heb ik even een training van vorige week gelopen, ik vond het moeilijk om toe te geven dat ik even wat gas terug moest nemen. Dus heb ik 2×4 en 2×3 minuten hardgelopen in plaats van 2×6 en 2×3. Dat mag best wel, ‘als het zwaar voelt, IS het ook zwaar’ zeg ik dan maar tegen mezelf. Ik loop wel gewoon, ook al is het een stapje terug.
Anyway, ik begon op de Herwensedijk met 4 minuten. Op de dijk had ik wel wat afleiding, je hebt hier mooie huizen, kleine huisjes, mooie opgeknapte huizen en kleine huisjes met mooi geschilderde kozijnen, je bent zo weer een paar minuten verder. Nou ja, ik kijk natuurlijk konstant op m’n horloge, maar het gaat toch wel snel. He he, dat was het, nu even 2 minuten wandelen. Het hardlopen doe ik zo langzaam mogelijk, in ieder geval zo langzaam dat ik geen pijntjes voel. En dat ging goed. Hierna weer 4 minuten lopen, eigenlijk als ik warm begin te worden gaat het ietsjepietsje beter. Na deze 4 minuten ben ik bijna weer van deze dijk af, nu loop ik weer richting Lobith met rechts het industriegebiedje. Na de pauze-wandeling mag ik 3 minuten lopen. Nu loop ik op het stuk dijk richting Eltenseweg, bij de kruising ga ik rechtsaf de Transeedijk op. Hier zit ik alweer in de bewoonde wereld. Dit zijn gelukkig maar 3 minuten. Nu weer een pauze-wandeling. Onderweg beslis ik meestal hoe ik ga lopen, als het licht is als ik overdag loop, dan kan ik wat meer varieren. Na de volgende 3 minuten loop ik alweer richting huis. Het voelt dan toch weer goed, terwijl ik in het begin helemaal geen zin had.
Wonderlijk hoe dat toch weer gaat. Ik moet ook oppassen dat ik niet te streng voor mezelf ben, ik moet dan van mezelf vaak perse een training moet doen, omdat ik nu eenmaal bedacht had dat ik die dag moet lopen. Ook al voelt het misschien niet helemaal goed, dan nog moet ik lopen van mezelf, omdat ik het schema goed wil volgen, en omdat ik dan denk dat ik aan het opbouwen ben. En als ik niet loop bouw ik niets op, maar ik vergeet dan even dat als ik tegen heug en meug loop en pijn heb aan knieen en enkels, ik dan ook niets opbouw, maar eerder mijn spieren afbreek. Pff ik word soms zo moe van mezelf haha. Ook daarin leer ik wel van mezelf, ik mag milder voor mezelf zijn. Ik mag best eens een training overslaan, daar is niks mis mee. Ook rust is goed voor mijn lichaam.

Nu heb ik toch maar weer de hele training afgemaakt, ik heb 2×4 en 2×3 minuten gelopen. Ik mag trots op mezelf zijn.

training29-1

overdenkingen

Ik ben zo blij dat ik weer aan het hardlopen ben.

Ik snap niet dat ik het een jaar lang niet heb gedaan. Nou ja, ik snap het wel want ik had pijntjes, aan de plekken die ik nu ook weer voel en de zooltjes zaten niet lekker. Ik kon niet lekker meekomen in de groep… Kortom ik voelde me niet fijn, en misschien was dat al een voorbode van mijn overspannenheid van dit jaar, ik weet het niet. Laatst heb ik gelezen dat overspannen in de sportwereld ‘overtraindheid’ heet, het is natuurlijk hetzelfde alleen doet die persoon dan aan sport. De fut is er even helemaal uit, je hebt nergens zin in, je trekt je terug en doet ook helemaal geen leuke dingen meer. Dat is tenminste in mijn geval zo geweest. Ik heb vorig jaar wel gefietst, maar dat geeft me toch een ander soort kick als dat ik dat met hardlopen voel. Hardlopen is toch anders, je lichaam moet vanaf de eerste stap al meer energie leveren, met fietsen kun je nog freewheelen als je wilt. Zonder de fietsende sporters tekort te doen. Fietsen is ook heel mooi, het mountainbiken geeft ook vaak een kick, die ene beklimming die je gehaald hebt, en die ene afdaling zonder te remmen te kunnen doen, dat is ook heel gaaf. Ik voelde me vaak ook een soort van motorcrosser als ik een kleine jump kon maken bij een afdaling. En het fietsen op de weg, dat deed ik ook vaak, op de mtb, dat is ook leuk. Je komt wel verder in het landschap, als met hardlopen. Je ziet meer onderweg, en het geeft ook een kick als je een bepaalde heuvel of afstand hebt gehaald.

Maar toch vind ik hardlopen leukerder 🙂 Ook voel ik me helemaal thuis in de loopwereld, dat had ik nog niet zo in de fietswereld. Dat ligt natuurlijk aan mezelf, dat ik ‘denk’ dat ik er nog niet in thuishoor. Ach, ik doe nu lekker weer mijn ‘hardloop’dingetje en ik ben er blij mee.
Zometeen ga ik weer even hardlopen.

cropped-kopfoto.jpg

voordelen hardlopen

Natuurlijk is er al veel geschreven over de voordelen van hardlopen. Dit is waarom hardlopen voor mij zo fijn is:

Je bent niet afhankelijk van het weer (behalve bij ijzel of onweer).

Je kan het elk moment doen. Of het nou donker is of niet, ’s ochtends of ’s avonds…

Het lopen maakt je hoofd leeg. Het is een soort van meditatie, het alleen maar bezig zijn met stap voor stap vooruit komen. Lopen, lopen, lopen. Het landschap gaat langs je voorbij.

Het geeft je gauw een voldaan gevoel. Je hoeft helemaal niet ver te lopen, om toch al helemaal kapot te gaan, en heerlijk bezweet thuis te komen. 🙂

Het geeft je energie na een hele dag werken.

Je bent even buiten in de natuur.

Het geeft mij regelmaat, doordat ik het zelf kan plannen.

Even ‘me-time’, ik hoef even alleen maar te lopen. Even alleen voor mezelf naar buiten en een eind lopen.

Het is vrij goedkoop, je moet natuurlijk goede schoenen hebben, maar dan kan je al snel naar buiten en ‘gaan’. 😉

En het geeft me zelfvertrouwen. Deze sport kan ik, ik ben geen groot talent, maar toch voelt het zo goed.

Het geeft me een gevoel van vrijheid.

En natuurlijk zijn er ook nog de gezondheidsredenen, en de goede duur-conditie die je erdoor krijgt. En er zijn ook heel veel sites waar je van alles over de voordelen kan vinden. Leuk om te lezen, ik heb er hieronder 2 uitgelicht.

SuzanneSue heeft ook een lijstje van voordelen.

Ook heeft Monique haar voordelen op een rijtje.

Pwn_egmond_halvemarathon

 

vrije vrijdag

Vandaag is mijn vrije dag, vrijdag.

Ik werk 4 dagen per week als grafisch vormgever/dtp-er. En nu ben ik zin aan het maken om mijn training te doen. Mijn blog heb ik al bijgewerkt, een ander thema ‘geladen’ en wat dingetjes veranderd. Ook heb ik weer ‘nieuwe’ blogs ontdekt op het wereldwijde web. Altijd leuk om te lezen hoe medehardlopers hun blog vullen en hoe en waar ze hardlopen.  Verder een beetje surven, een beetje eten, leuke hardloopwedstrijdsjes op internet zoeken. En ik zit nog in mijn badjas, heerlijk. Het is altijd zo slecht om ‘niks’ te doen, maar ook heerlijk. Ik geniet altijd van mijn rustige vrijdag.

Van de week heb ik nog hardgelopen, dinsdag was dat. Eigenlijk zou ik gisteren, donderdag weer gaan, om te kijken hoe dat gaat als er maar 1 dag tussen de trainingen zitten, in plaats van 2 dagen. Maar ik had woensdag gewandeld met hardloopvriendin N., en dat was ook een flinke wandeling. Ik geloof dat we 1,5 uur bezig zijn geweest, ik had geen zin om het op Strava of op mijn Forerunner ‘op te nemen’. Dus ach, ik ben actief genoeg en heb mezelf beloofd niet meer zo streng voor mezelf te zijn!

Vandaag dus weer hardlopen. Er staat 2x 4 minuten en 2x 3 minuten op het program. Samen met de wandelpauzes is het 20 minuten, en dan nog in- en uitwandelen. Het gaat rustig vooruit, ik heb er alle vertrouwen in; als ik dit schemaatje maar rustig volg dan komt het wel goed. Ik weet dat alle begin moeilijk is, en ik heb dit eerder gedaan. Ik heb meerdere keren Start-to-run gedaan. En ik weet dat het na een paar maanden pas iets makkelijker wordt, dat het lopen wat fijner gaat. Dat je niet zoveel pijntjes meer voelt en dat je het gevoel hebt dat het iets meer vanzelf gaat. Dat ik er meer naar uit ga kijken, naar mijn loopjes die ik trainingkjes noem. Nu kom ik nog niet ver, ik ben misschien een half uur tot drie kwartier bezig en ik loop dan meestal een bepaalde kant op en halverweg ga ik weer terug naar huis. Later kan ik dan echt een rondje van zoveel kilometer gaan doen. Wel neem ik elke keer een andere route, rondom mijn dorp.

En zoals Mari het zo goed verwoord ‘het gaat echt leuk worden’ .

vrijdag15-1