Categoriearchief: hardloopblog

blessure, hardloopblog, hardlopen, overdenkingen, pijntjes, trainingen, voorbeschouwingen

Overdenking

Een reactie plaatsen

Soms moet ik mezelf weer een beetje moed inspreken. Ik heb al een tijd niet ‘genoeg’ getraind, vind ik zelf. Door een nieuwe werkplek en daarbij een opleiding doen is wat tijdgebrek ontstaan. En ook doordat ik weer last had van mijn hielspoorblessure.
Maar nu ben ik weer positief gestemd, ik loop wanneer ik kan. En ik geniet van wat ik nu kan. Met de fysio is er weer een plan gemaakt. Ook staat er een wedstrijd op de kalender: de Montferland Run volgende week zondag. Ik ga de de 7,5 km lopen. Omdat ik nu niet optimaal train zal het vooral ‘uitlopen’ worden. En misschien moet ik wel wandelen onderweg, maar ik doe mijn best en ik ga ervan genieten!

‘Heb vertrouwen, ik kan lopen, mijn benen doen het wel’, zeg ik tegen mezelf. Soms ga ik ‘langzaam’ soms ga ik ‘sneller’. Soms doen mijn voeten of knieën niet wat ik wil, maar altijd kan ik lopen. Mijn spieren worden steeds beter, hoe meer ik loop hoe beter.

Soms vlieg ik over de weg, ik zweef. Ik geniet van de omgeving. En ik lach, ik zie mezelf van een afstand en ik lach. Het monotone geluid van de passen die ik maak…

Bridge to Bridge 2017

Het trainen is ook vaak zwoegen, het voelt vaak zwaar… Maar ik mag mijn eigen tempo lopen.

Heb ik tijdens de training gezweet? Heb ik de stappen gezet? Heb ik de minuten uitgelopen? Dan kom ik voldaan thuis van een training.

blessure, hardloopblog, hardlopen, trainingen

Training gegeven; Start to Run, Les 1

Een reactie plaatsen

Zoals ik ooit zelf begonnen ben met lopen, met het Start to Run-programma, zo heb ik vandaag training gegeven. Echt leuk om te doen. Mensen die pas beginnen met lopen en mensen die om wat voor reden een tijd niet gelopen hebben, komen nu weer bij de vereniging om te beginnen. Ik kan me het zo goed voorstellen hoe dat was, ik ben zelf ook met Start to Run begonnen. Ik heb zelf meerdere keren aan een beginnerscursus meegedaan. En nu ben ik zelfs weer bezig met een beginnersschema, na het herstel van mijn blessure.

Je bent best onzeker als je pas begint; kan ik het wel volhouden, is het tempo niet te groot, doen er niet alleen hele goede mensen aan mee? Maar toch zie je allemaal mensen die best kwa tempo bij elkaar passen, pas later in de cursus zie je wat verschillen ontstaan. Vandaag had ik bij mijn vereniging, bij mijn locatie in ’s Heerenberg, de eer om Start to Run ’te doen’. Er waren 3 nieuwe mensen en 2 mensen die al lid waren, maar die om verschillende redenen een tijd niet hadden gelopen. Best leuk om die mensen ook weer te zien en leuk dat ze weer gaan hardlopen. Ze moeten nog even conditie op doen, maar hardlopen kunnen ze al.
En trouwens de ‘nieuwe’ mensen kunnen ook lopen, dat zag ik vandaag ook al. Zij dribbelen/joggen/hardlopen eigenlijk zo mee met het groepje. Iedereen kan het ook, maar zelf moeten ze daar nog even van overtuigd zijn 😉
Ik loop zelf ook mee natuurlijk. Vooral omdat ik nu zelf ook aan het opbouwen ben, is dit ook goed te doen. En ik kan me ook makkelijk verplaatsen in hun gevoel.

Ik heb ook tegen de lopers gezegd dat ze nu wel beginner zijn, maar elke hardloper heeft heel veel respect voor beginners! Want die zijn zelf ook ooit begonnen, en die weten ook dat het begin juist zo moeilijk kan zijn. En andere hardlopers vinden het juist alleen maar heel leuk dat iemand begint met hardlopen, omdat ze het zelf ook zo leuk vinden om te lopen.

Vandaag was het best winderig, maar toen zijn we maar gelijk het bos in gegaan. De locatie waar we beginnen ligt eigenlijk naast het bos. Het was heerlijk, het is altijd zo rustig in het bos. Je kan van de geuren genieten van alle bomen om je heen. Je let op het pad, je let op de lopers om je heen, maar dat is alles. Verder moet je alleen je ene voet voor de andere zetten en dan loop je al hard.
En de minuutjes die de lopers liepen waren ook zo weer voorbij. Het schema zei; 1-1-2-1-1-2 minuten, met daartussen een pauze-wandeling van 3 minuten. Dus nog veel rust ertussen.

blessure, hardloopblog, hardlopen, pijntjes, trainingen

Weer gelopen

Een reactie plaatsen

Gisteren was het zulk mooi weer en ik heb weer gelopen! Heerlijk in de zon ook.
Tijdens het inlopen bedenk ik welke kant ik op ga. Ik wil elke elke keer een andere route maken, anders doe ik teveel van hetzelfde en dan wordt het saai.
Ik volg een opbouwschema naar de 5 km toe, die ik van de fysiotherapeut heb gekregen. Dus ik loop echt nog in minutenblokjes. 
Gisteren liep ik 1-2-4-4-5 minuten. Dat is samen 16 minuten. Die 4 en 5 minuten klinken echt al veel, maar tijdens het lopen viel het me mee. Eerst vond ik 3 minuten achter elkaar al heel veel, maar ik mag best heel rustig lopen dus dan gaat het wel.

Van de week heb ik nog 1x training gegeven, dus ik heb 4x bewogen cq. aan sport gedaan. Zoveel loop ik zelf nog niet en bij het training geven beweeg ik ook niet heel veel (alleen bij de loopscholing), want ik zit op de fiets. Maar ik merk toch dat de beweging mij goed doet, het is goed voor mijn voeten en de (afnemende) blessure. Dat heb ik ook wel gemerkt toen ik nog volop aan het trainen was; doe je net iets teveel kan het je een blessure opleveren maar doe je te weinig dan krijg je ook pijntjes. En nu merk ik dat de extra beweging van het training geven er net voor zorgt dat mijn voeten en kuiten sterker worden! Dat is wel weer goed om te merken, want ik ben vaak te bang om teveel te doen.

De laatste tijd merkte ik dat mijn voet weer wat meer pijn deed. En ik moest dinsdag naar de fysio, voorlopig de laatste keer, en ik kwam tot de conclusie dat ik de oefeningen weer wat meer mag doen. Ik ben nu toch ook aan het opbouwen met hardlopen en de oefeningen maken mijn voeten weer sterker. Dus al met al ben ik goed bezig! En weer een inzichtje voor mezelf; de oefeningen blijven doen naast het hardlopen. Ik deed ze al een tijdje niet meer zoveel… Van de fysio mocht ik op de dagen dat ik hardloop de oefeningen doen, dan zijn de dagen dat ik niet hardloop ook echt rustdagen.

Ik ben dus nu al 3x per week aan het hardlopen. Dat is al heel goed en dat is de hoeveelheid wat ik ‘vroeger’ ook liep. Nu probeer ik dat vast te houden zodat ik straks weer naar mijn eigen groep (bij de loopvereniging) kan terugkeren en ik dat ritme in mijn werkweek kan vasthouden.
Nog ongeveer 6 weken en dan ben ik ‘klaar’ met dit schema, als ik geen terugval of pijn krijg natuurlijk. Dan is het eind maart, dat duurt nog wel een tijd, maar ik ben op de goede weg. En ik ben er zo blij om. Het gaat allemaal nog niet vanzelf hoor. Ik ben ook zwaarder geworden, dat speelt ook zeker mee, daardoor loop ik nog niet zo licht als een hertje, zeg maar.
Ook met de nieuwe zooltjes gaat het goed. Natuurlijk voel ik mijn voeten, onderbenen en pezen en spieren nu wel, maar dat is niet zo erg al met de oude podo-zooltjes. Dat is toch bizar dat het zo’n verschil is. Ik ben er nu blij mee, maar ik had die oude zooltjes gewoon veeeeeel eerder uit mijn schoenen moeten gooien.
Maar al met al zit hier een blij ei!

blessure, hardloopblog, overdenkingen, pijntjes, trainingen

Ik heb een blessure!

Een reactie plaatsen

Blessureleed

Ik heb een blessure. Eigenlijk is het dezelfde blessure van vorig jaar. Hielspoor of iets wat daar op lijkt. Vorig jaar had ik er ook last van. En eigenlijk is het blijven sluimeren lijkt het. In de winter loop ik meer op de weg, toen had ik er ook last van. En met dat de zomertijd word ingesteld gaan we met de vereniging het bos weer in. Dan heb ik er minder last van door de zachtere ondergrond.

Kortom ik liep al weer een hele tijd met startpijn tijdens het hardlopen. Ook ’s ochtends bij het uit bed komen heb ik dan een stijf pijnlijk gevoel in de hiel, onder de voet. Dit is zo vervelend, je denkt dat het wel meevalt. Ik was ook al eens aan het rekken, de kuiten rekken op de trap. Maar tijdens het hardlopen wordt de boel warm en dan voel je het niet meer. Dan denk je ‘och het valt wel mee, ik kan best 5 tot 10 km hardlopen hiermee, dus het zal met meevallen allemaal’… En dat is dus niet zo, ondertussen heb je een blessure. En op een gegeven moment deed het onder het hardlopen heel veel pijn. Oeps, nu moet ik toch maar eens de handdoek in de ring gooien, en even afremmen en stoppen met hardlopen. En dat is zo moeilijk, want ik wil de gezelligheid van de vereniging niet missen. En zeker nu ik zelf ook training geef is het extra lastig.

Maar goed, ik ben maar gelijk naar de fysio gegaan. Deze kon ook een echo maken en daar was op te zien dat het niet de aanhechting was van de pees onder mijn voet. De zogenaamde fascitis plantaris of peesplaatontsteking. Het was bij mij meer dat het vetkussen onder de hiel wat minder dik was en daardoor (denk ik) de aanhechting van de pees geirriteerd is. Ik moest meer op blote voeten lopen, niet meer alleen op mijn hardloopschoenen lopen. Dat deed en doe ik vaak. Ik denk dan dat die schoenen juist heel goed en stevig zijn, maar ze zijn juist te zacht en je verwend je voeten daar juist teveel mee. In de zomer was het geen straf om meer op slippers en (thuis) op blote voeten te lopen.

Ondertussen ben ik de oefeningen aan het doen die me zijn voorgeschreven. En ik baal dat ik nu even niet kan hardlopen. de behandelingen bij de fysio zijn nu bijna klaar. En ik moet nog eens goed nagaan bij mezelf en vragen aan de fysio, hoe het nou gekomen is. Natuurlijk door overbelasting; ik heb teveel gedaan, teveel gelopen. Maar ook het proneren, het naar binnen kantelen van de voet, speelt mee. En omdat het probleem eigenlijk al veel langer speelt, zal ik goed moeten kijken wat de volgende stap is. Iets met de zooltjes doen, misschien heb ik zooltjes voor in mijn gewone schoenen nodig. Bepaalde oefeningen voor langere tijd blijven doen. En misschien naar mijn looptechniek (laten) kijken. Kortom ik blijf positief, maar er moet nog wel een en ander gebeuren voor ik weer probleemloos kan hardlopen.

hardloopblog, hardlopen, trainingen, wedstrijden

3 km wedstrijdje; Parkloop Arnhem

Een reactie plaatsen

Yes, vandaag heb ik mijn eerste wedstrijdje gelopen!

En ik heb het volgehouden! Ik ben trots op mezelf!! Ik heb vanochtend een 3 km wedstrijd uit kunnen lopen, in Sonsbeekpark in Arnhem. 

De Start-to-Run cursus is afgelopen en vorige week was daar een 3 km-testloop van, daar kon ik helaas niet bij zijn. Ik was zo benieuwd of ik die 15-20 minuten vol zou kunnen houden. Het voelt gewoon nog niet zo goed. Dus zo’n testloop is dan ook mooi ijkpunt. Ik was er erg zenuwachtig voor, zou ik de afstand wel volhouden, zou ik het helemaal kunnen hardlopen?? Dat heb je dan voor je eerste ‘grote’ afstand. 🙂 Maar ik heb het gedaan! Ik had er erg veel zin in. Ik had geen verwachtingen, kwa tijd, ik wilde het gewoon vol kunnen houden. Dit voelt zo goed.  Ik ben weer op de goede weg, nadat ik in 2014 gestopt was met hardlopen door een blessure. En de pijntjes waar ik nog last van heb, voelde ik tijdens het lopen niet meer. Dit is voor mij de bevestiging dat het goed gaat en dat ik goed bezig ben!! Heerlijk.

Het lopen was wel zwaar, vooral de eerste meters, want je moet gelijk na de start een heuvel op, richting ‘witte villa’. Ik hoorde van te voren dat er daarna nog een bult/klim kwam, maar ik vond dat meevallen. Later heb ik nog wat mensen in kunnen halen en toen ging de route naar beneden, de hoogste meter zaten erop. Effe lekker uitrollen en nog wat mensen inhalen. Hierna langs de volkstuintjes en het park weer in.  Daar kwam het bordje ‘2 km’  en toen de laatste kilometer langs de vijvers. Het ging lekker, de pijntjes voelde ik niet, ik kon prima in mijn eigen tempo blijven lopen, ik voelde me goed. Ik voelde me weer het stoomlocomotiefje, het in- en uitademen gaat dan vanzelf en ik had de pas er goed in. Ik een paar keer op mijn garmin-horloge gekeken, meer om te kijken wat de afgelegde afstand was, en ik zag ook even wat voor snelheid ik liep. Verder wil ik daar niet teveel op kijken, dat komt bij de finish wel. Ik had al bedacht dat ik bij een bepaald punt nog ietsje kon versnellen naar de finish toe, het indelen van de snelheid van de wedstrijd kon ik dus ook nog. En Jan (mijn man) stond bij de finish, dat is altijd een fijn idee. Pfff, ik had het gehaald, na de finish zag ik op mijn garmin 18.12 minuten. Zo hee, ik dacht eerder dat ik rond de 20 minuten zou zitten. Later zag ik op Strava dat het 18.07 was.

Het was weer heerlijk. Het was 2 jaar geleden dat ik een wedstrijd had gelopen en het voelde naar meer. Je kan er zo je energie uit halen, het voelt zo goed als je zo hard en steady hebt gelopen. Voor nu ben ik heel blij dat ik het heb kunnen volhouden!!

wedstrijd1-5

hardloopblog, hardlopen, trainingen

Start -to-run training 2

4 reacties

Vandaag weer meegedaan aan Start-to-Run.

Het was weer vroeg opstaan, om 9.00 uur begint de training. In het lokaal van het scouting-gebouw is het altijd een waar kippenhok, iedereen kletst met iedereen. Ook zag ik weer wat bekende vrouwen die ik vorige week nog niet gezien had, altijd leuk! Ze vinden het allemaal weer leuk dat ik terug ben. Maar ik moet eerst maar eens deze cursus afronden, dan voel ik me echt weer een ‘hardloper’ 🙂  Ach onzin natuurlijk, ik loop nu ook hard en ik moet er trots op zijn.

De vrouwen uit mijn groepje -nou ja groepje, het is inmiddels een groep van ongeveer 20 man- kletsten al wat meer met elkaar. En ik liep ook al gauw weer met wat vrouwen die ik vorige week ook gesproken had. De training was 1-2-3-2-4 minuten, afgewisseld met een actieve wandelpauze van 2 minuten. Het was goed te doen, af en toe liep ik wat harder en een andere keer wat zachter. Het voelt goed om weer wat minutenloopjes te doen. Op een gegeven moment liep ik rond de 7 min./km. Dat was een lekker tempo. We liepen weer rond de plas de Breuly en de Panoven, een mooi stukje natuur aan de rand van Zevenaar. Heerlijk zo ’s ochtends, al was het nog best fris en ik had spijt dat ik mijn handschoenen niet aan had gedaan. De training was goed te doen, en eigenlijk ook zo weer voorbij. Ik heb natuurlijk nog niet echt een goede conditie, en ben ook iets zwaarder geworden het afgelopen jaar. Maar dat mag de pret niet drukken. Na de training weer even koffie en thee drinken in het scouting-gebouw.

training19-3-2016

blessure, hardloopblog, hardlopen, pijntjes, trainingen

door de pijn heenlopen

Een reactie plaatsen

Gisteren heb ik weer hardgelopen, weer in het bos.

Hmm hoe moet ik dit vertellen. Het lopen ging best goed, achteraf had ik er een goed gevoel bij. Maar bij het inlopen had ik toch opeens pijn aan mijn enkel. Het viel me ook op dat het stuk (het pad) waar ik inloop erg schuin loopt.  Ik was bezig met wandelen afgewisseld met dribbelen en dan weer wandelen. Ook doe ik dan even mijn veters strakker of beter, dat zit een beetje in mijn ritueel. Na het veters aansjorren liep ik weer verder en kreeg ik opeens pijn aan mijn de buitenkant linker-enkel. Hmm dan maar verder strompelen. Balen want ik ik wil perse deze training doen, ik kom daar niet om gelijk weer terug te rijden naar huis! Toen ik weer wandelde ging het even later wel weer beter; de pijn ging weg! Ach dat voelde me toch fijn, ik kon gewoon mijn weg vervolgen en de training lopen die ik wilde.

Vanochtend toen ik mijn schoenen aandeed voelde ik opeens weer die pijn, dat is toch gek! Gisteren had ik er geen last meer van gehad, en vandaag heb ik opeens weer pijn. De enkel is ook niet dik ofzo. De veters maar iets losser doen dan… Hmm hoe nu verder. Heb ik dan toch teveel gedaan/gelopen, is het niet goed dat ik in het bos loop? Heb ik mijn enkel verzwikt of verstuikt zonder dat ik echt ontzettende pijn heb? Ik heb natuurlijk ook al vaak pijn aan de enkel van mijn rechtervoet. Dus maar eens even op internet zoeken. Ik kijk vaak (als ik pijntjes heb) op deze site ‘blessure-aanwijzer’. Nou deze ‘verklaring’ over platvoeten klinkt me eigenlijk wel logisch in de oren.  Ik proneer natuurlijk ook (ik heb ook aangemeten inlegzooltjes en anti-pronatie -schoenen) en door dat schuine pad is het waarschijnlijk even verergerd.

Platvoeten; 
Diagnose
Pijn op verschillende plaatsen van de voet, vooral aan de voorzijde van de buitenenkel. Deze pijn neem toe bij druk en als de voet naar boven en beneden wordt bewogen.
Oorzaak
Doordat het voetskelet is ingezakt raken verschillende gewrichten, banden, pezen en spieren overbelast. Dit veroorzaakt pijn die langs de buitenenkel kan uitstralen.
Behandeling
Zelf: Versterkende oefening van de voetboog. Leg een dunne handdoek op de grond. Zet beide blote voeten op de rand. Grijp met de tenen de handdoek tot er een prop onder de voeten ligt. Medisch: Fysiotherapie en afhankelijk van de oorzaak aanpassing van de schoenen.
Training
Train als voorheen, maar probeer zoveel mogelijk de juiste voetstand in te nemen. Vergeet nooit de schoenaanpassingen zoals steunzolen te gebruiken. Het is belangrijk dat ook de sportschoenen zijn aangepast.

Maandag heb ik al een afspraak met de sportfysio staan, dus ik zal dit ook voorleggen. Voor nu maar weer ‘uithuilen en opnieuw beginnen’. Nou ja zo dramatisch vind ik het niet, ik heb dit soort pijntjes wel vaker.      -wordt vervolgd-

doorgezakte-voet
Foto van Podotherapievandenheuvel en gezien op Footlogics.nl

hardloopblog, hardlopen, trainingen

en het is weer vrijdag

4 reacties

Wat gaat de week weer snel voorbij.

Ik merk dat ik met hardlopen ook al een bepaald ritme heb. Eerst liep ik om de drie dagen. Nu loop ik 3x per week. Vandaag was het weer ’trainingsdag’, en ik had besloten om naar het bos te rijden om daar een rondje te lopen. Ik loop toch al 4 tot 5 km, inclusief inlopen. Dus dan kan ik best een stukje door het bos gaan. 🙂 Ik naar Beek gereden en de auto bij restaurant ’t Peeske neergezet. Dit is het Bergherbos. Daar starten een paar wandelroutes en ik weet dat er ook een route van 4 km is, die wilde ik gaan lopen. Kan ik ook niet verdwalen, want ik ken natuurlijk niet elk paadje. 😉 Dit is wel het gebied waar ook de mountainbike route ‘Zeddam’ ligt, dus ik ken het wel enigszins.

BosBeek-Jos NottenFoto van Jos Notten, via google maps gevonden.

Eerst maar eens inlopen/wandelen. Het eerste deel van de route loopt langs de bosrand, een mooi stukje en je kan vast wennen aan het glooiende landschap. Ik voelde wel mijn knie af en toe tijdens  het dribbelen, wat ik nu ook doe tijdens het inwandelen. En het leek even of ik door mijn been zou zakken, toen ben ik maar even gaan wandelen. Ach ik moet natuurlijk wennen aan de ondergrond, dat het daar glooiend is en dat het niet het fietspad of stoep is waar ik normaal altijd loop.  Ook heb ik even mijn veters wat strakker gedaan, anders beweeg ik zo in mijn schoenen. Toen weer doorgewandeld/gedribbeld. Dan loop je al het bos in, het is best drassig op sommige paden. De mountainbike-route zal ook bast drassig zijn, ik ben blij dat ik dat (voorlopig) niet meer doe… Zo, ik ben bijna aan het einde van de 15 minuten die ik altijd van mezelf ‘moet’ inlopen. En ik ga net een behoorlijke bult op, linksaf omhoog. Nu moet ik de eerste 5 minuten gaan lopen. Pfff… net op zo’n bult, nou ja, er zit niks anders op he. De ondergrond is een behoorlijke zachte laag dennennaalden, dat dempt echt heel lekker. Ook hier is het wel drassig, dus ik moet af en toe slalommen, wil ik niet gelijk natte voeten hebben. Dan kom ik bij een kruispunt waar ik volgens de route linksaf zou moeten, maar ik wil toch de 5 km halen en moet dus ietsje verder lopen dan de 4 km-route. Hier ga ik even rechtsaf, hier gaat het weer bergaf. Heerlijk, je hebt eigenlijk heel veel afleiding, doordat je niet op de saaie asfalt-weg loopt, maar in een mooi en rustig bos. Als de tijd erop zit, wandel ik terug naar het kruispunt. De wandelpauzes zijn vandaag 2 minuten. Bij het kruispunt ga ik weer op de goede route lopen. Dan is het alweer tijd voor de volgende 5 minuten draven. Het gaat steeds iets beter, hier loopt het ook iets naar beneden, dat voelt ook goed. Dan weer 2 minuten wandelen. Ondertussen probeer ik te negeren dat ik naar de wc moet, maar ja het duurt nog even voordat ik klaar ben. En heb ik maar een plekje opgezocht om te plassen. Er is toch niemand die me ziet, want er loopt gewoon niemand. Hehe, dat ben ik ook weer kwijt. Nu moet ik 3 minuten lopen, ook hier ga ik even een zijweggetje in om de route langer te kunnen maken. Dit paadje loopt omhoog, en ach het gaat zo lekker, laat mij maar draven. Die 3 minuten zijn ook zo om. Dan herken ik al een beetje waar ik loop. Als ik straks rechtsaf ga, loop ik weer richting restaurant en parkeerplaats. Nog even wandelen en nog een keer 3 minuten lopen. Dan kom ik bij het verharde pad wat richting ’t Peeske loopt en mag ik uitlopen. Pff-foei het is best vermoeiend die bergjes, maar ik voel wel dat het mijn benen goed doet. Nu nog even wandelen en af en toe dribbelen. Dat voelt ook steeds beter, dat dribbelen tijdens het in- en uitwandelen. Ook probeer ik nog even om de vijver heen te lopen, die bij het restaurant ligt. Dit is een niet verhard paadje, wat een leuk stukje is dit eigenlijk. Dan ben ik bijna weer ’thuis’ bij mijn auto. En yes, ik heb de 5 km gehaald. Wat kun je blij zijn met zo’n kleine afstand, maar ik geniet er met volle teugen van. Ik ben trots op mezelf! Nu nog even rekken en dan weer naar huis rijden. Heerlijk!

BosBeek-Waldo GadellaaFoto van Waldo Gadellaa, via google maps gevonden.

hardloopblog, hardlopen, overdenkingen, trainingen

vrije vrijdag

2 reacties

Vandaag is mijn vrije dag, vrijdag.

Ik werk 4 dagen per week als grafisch vormgever/dtp-er. En nu ben ik zin aan het maken om mijn training te doen. Mijn blog heb ik al bijgewerkt, een ander thema ‘geladen’ en wat dingetjes veranderd. Ook heb ik weer ‘nieuwe’ blogs ontdekt op het wereldwijde web. Altijd leuk om te lezen hoe medehardlopers hun blog vullen en hoe en waar ze hardlopen.  Verder een beetje surven, een beetje eten, leuke hardloopwedstrijdsjes op internet zoeken. En ik zit nog in mijn badjas, heerlijk. Het is altijd zo slecht om ‘niks’ te doen, maar ook heerlijk. Ik geniet altijd van mijn rustige vrijdag.

Van de week heb ik nog hardgelopen, dinsdag was dat. Eigenlijk zou ik gisteren, donderdag weer gaan, om te kijken hoe dat gaat als er maar 1 dag tussen de trainingen zitten, in plaats van 2 dagen. Maar ik had woensdag gewandeld met hardloopvriendin N., en dat was ook een flinke wandeling. Ik geloof dat we 1,5 uur bezig zijn geweest, ik had geen zin om het op Strava of op mijn Forerunner ‘op te nemen’. Dus ach, ik ben actief genoeg en heb mezelf beloofd niet meer zo streng voor mezelf te zijn!

Vandaag dus weer hardlopen. Er staat 2x 4 minuten en 2x 3 minuten op het program. Samen met de wandelpauzes is het 20 minuten, en dan nog in- en uitwandelen. Het gaat rustig vooruit, ik heb er alle vertrouwen in; als ik dit schemaatje maar rustig volg dan komt het wel goed. Ik weet dat alle begin moeilijk is, en ik heb dit eerder gedaan. Ik heb meerdere keren Start-to-run gedaan. En ik weet dat het na een paar maanden pas iets makkelijker wordt, dat het lopen wat fijner gaat. Dat je niet zoveel pijntjes meer voelt en dat je het gevoel hebt dat het iets meer vanzelf gaat. Dat ik er meer naar uit ga kijken, naar mijn loopjes die ik trainingkjes noem. Nu kom ik nog niet ver, ik ben misschien een half uur tot drie kwartier bezig en ik loop dan meestal een bepaalde kant op en halverweg ga ik weer terug naar huis. Later kan ik dan echt een rondje van zoveel kilometer gaan doen. Wel neem ik elke keer een andere route, rondom mijn dorp.

En zoals Mari het zo goed verwoord ‘het gaat echt leuk worden’ .

vrijdag15-1

 

 

hardloopblog, hardloopkalender, hardlopen, voorbeschouwingen, wedstrijden

hardloopkalender januari

Een reactie plaatsen

Het winterseizoen is altijd heerlijk om wedstrijden te lopen, vind ik althans. In de zomer zijn er ook minder wedstrijdjes en ik vind het vaak te warm om te lopen. Nu ben ik er absoluut nog niet klaar voor, en ik moet nog ervaren of ik het nog wel kan, in verband met mijn blessure-verleden. Hierbij een opsomming van leuke regionale loopjes in de buurt van Wageningen-Arnhem-Doetinchem. In de winter zijn de loopjes vaak in het bos, dit moet je wel leuk vinden. Door de ondergrond is het totaal anders als het lopen op de weg.

zondag    03-01-16   Dijkencross-Pannerden in Pannerden
zaterdag  09-01-16   BVC Ede in Bennekom
zondag    10-01-16   Dijkencross-Pannerden in Pannerden
zaterdag 16-01-16   Wageningse winterboslopen in Wageningen
zaterdag 16-01-16   Nieuwjaarsbosloop in Apeldoorn
zondag    24-01-16   Winterbosloop in Beek Montferland
zaterdag 30-01-16   Safari Trail in Arnhem
zondag   31-01-16   9e Safari Run in Arnhem
zondag   31-01-16   Winterbosloop in Beek Montferland

De Safari Trail is een nieuwe loop, deze heeft 2 afstanden; namelijk 11 en 22 km. De start en finish is in het bos aan de Deelenseweg, op landgoed Schaarsbergen in Arnhem. Dit is vlakbij Burgers’ Zoo aan de Schelmseweg.

De info van deze wedstrijden heb ik op Dutchrunners gevonden, daar kun je natuurlijk ook zelf een leuke loop uitzoeken.