Gisteren heb ik weer gelopen.

Elke keer dat de dag is aangebroken dat ik weer kan hardlopen, ben ik weer blij. Ik snap ook niet dat ik zolang niet gelopen heb. Ik heb afgelopen jaar (2015) gefietst, op de MTB in het bos, maar ook op de weg. Het was best leuk, heb ook weer nieuwe mensen leren kennen. Maar het lopen is toch echt leuker, ook zwaarder, maar ook meer mijn ding. Ik weet hoe je het op kan bouwen, welke wedstrijden er zijn, hoe zwaar het is. Ik krijg er weer zelfvertrouwen van, en ik doe echt iets voor mij alleen. Ik hoef met niemand rekening te houden, ik zit niet bij een club, ik loop geen wedstrijden, en het hardlopen is niet mijn werk 😉 Dus; heerlijk even mijn eigen ding doen, en ik merk wel dat het telkens ietsje beter gaat. Natuurlijk voel ik nog wel pijntjes; mijn peesaanhechtingen onder mijn knieën en mijn rechterenkel. Maar dat had ik eerder ook wel, dus dit zijn geen gekke pijntjes. Als ik zo rustig door blijf lopen, en opbouwen volgens het schema, dan gaat het best goed.

In 2015 heb ik dus niet gelopen, eind 2014 was de laatste keer. Ook de laatste keer dat ik in clubverband liep. Ik zei telkens maar dat het goed ging, nadat ik in mei 2014 een blessure kreeg en in september weer met Start-to-Run heb meegedaan. Maar het ging niet goed, de blessure was weliswaar weg, maar ik bleef de pijntjes houden en ik had moeite om in de groep te lopen, om de groep bij te houden. En nu probeer ik het gewoon opnieuw, zonder verwachtingen, zonder druk, zonder doel. Gewoon lopen, lopen, lopen. In 2005 begon ik met hardlopen, nu eind 2015 begin ik opnieuw. Als dat geen goed teken is 🙂

Ook ontdek ik nog steeds ‘nieuwe’ hardloopsites, bijvoorbeeld Runner’s High, en ook hardloopblogs. Deze zijn de laatste 2 die ik ‘ontdekt’ heb; Esther loopt en Elsa loopt trails. Dat vind ik altijd zo leuk om te lezen, vooral van sportende vrouwen! Van vrouwen waardeer ik het zo dat ze zo regelmatig sporten, echt super dat ze dat doen. Alsof het specialer is dan dat mannen dat doen, in vind het in ieder geval heel gaaf! En vrouwen schrijven ook anders vind ik, dan mannen. Het zal ook wel een stuk herkenning en enthousiasme zijn!

Het leuke van lopen vind ik, dat er zoveel verschillende vormen zijn. Je kan heel fanatiek zijn, marathons lopen, bijna elke dag trainen. Maar je kan ook 2 a 3 keer per week trainen en af en toe een wedstrijd doen. Voor beide vormen heb ik respect. Ik ken wel mensen van mijn ‘oude’ loopvereniging die gewoon altijd trainen en rustig hun eigen tempo lopen, jaren achter elkaar. Ook heb je het trailrunnen, mindfull hardlopen, ultralopen en barefoot lopen. Ieder zijn eigen ding natuurlijk. Nu loop ik nog gewoon op de weg, ook in het bos is het wel fijn. Ooit heb ik een trail gelopen, dat was zwaar, het was de Veluwezoomtrail. Maar de sfeer rond die wedstrijd was zo gemoedelijk, het ging ook niet echt om de tijd die je liep, maar meer om het uitlopen.