Tagarchief: beginnen met hardlopen

blessure, hardloopblog, hardlopen, pijntjes, trainingen

Weer gelopen

Een reactie plaatsen

Gisteren was het zulk mooi weer en ik heb weer gelopen! Heerlijk in de zon ook.
Tijdens het inlopen bedenk ik welke kant ik op ga. Ik wil elke elke keer een andere route maken, anders doe ik teveel van hetzelfde en dan wordt het saai.
Ik volg een opbouwschema naar de 5 km toe, die ik van de fysiotherapeut heb gekregen. Dus ik loop echt nog in minutenblokjes. 
Gisteren liep ik 1-2-4-4-5 minuten. Dat is samen 16 minuten. Die 4 en 5 minuten klinken echt al veel, maar tijdens het lopen viel het me mee. Eerst vond ik 3 minuten achter elkaar al heel veel, maar ik mag best heel rustig lopen dus dan gaat het wel.

Van de week heb ik nog 1x training gegeven, dus ik heb 4x bewogen cq. aan sport gedaan. Zoveel loop ik zelf nog niet en bij het training geven beweeg ik ook niet heel veel (alleen bij de loopscholing), want ik zit op de fiets. Maar ik merk toch dat de beweging mij goed doet, het is goed voor mijn voeten en de (afnemende) blessure. Dat heb ik ook wel gemerkt toen ik nog volop aan het trainen was; doe je net iets teveel kan het je een blessure opleveren maar doe je te weinig dan krijg je ook pijntjes. En nu merk ik dat de extra beweging van het training geven er net voor zorgt dat mijn voeten en kuiten sterker worden! Dat is wel weer goed om te merken, want ik ben vaak te bang om teveel te doen.

De laatste tijd merkte ik dat mijn voet weer wat meer pijn deed. En ik moest dinsdag naar de fysio, voorlopig de laatste keer, en ik kwam tot de conclusie dat ik de oefeningen weer wat meer mag doen. Ik ben nu toch ook aan het opbouwen met hardlopen en de oefeningen maken mijn voeten weer sterker. Dus al met al ben ik goed bezig! En weer een inzichtje voor mezelf; de oefeningen blijven doen naast het hardlopen. Ik deed ze al een tijdje niet meer zoveel… Van de fysio mocht ik op de dagen dat ik hardloop de oefeningen doen, dan zijn de dagen dat ik niet hardloop ook echt rustdagen.

Ik ben dus nu al 3x per week aan het hardlopen. Dat is al heel goed en dat is de hoeveelheid wat ik ‘vroeger’ ook liep. Nu probeer ik dat vast te houden zodat ik straks weer naar mijn eigen groep (bij de loopvereniging) kan terugkeren en ik dat ritme in mijn werkweek kan vasthouden.
Nog ongeveer 6 weken en dan ben ik ‘klaar’ met dit schema, als ik geen terugval of pijn krijg natuurlijk. Dan is het eind maart, dat duurt nog wel een tijd, maar ik ben op de goede weg. En ik ben er zo blij om. Het gaat allemaal nog niet vanzelf hoor. Ik ben ook zwaarder geworden, dat speelt ook zeker mee, daardoor loop ik nog niet zo licht als een hertje, zeg maar.
Ook met de nieuwe zooltjes gaat het goed. Natuurlijk voel ik mijn voeten, onderbenen en pezen en spieren nu wel, maar dat is niet zo erg al met de oude podo-zooltjes. Dat is toch bizar dat het zo’n verschil is. Ik ben er nu blij mee, maar ik had die oude zooltjes gewoon veeeeeel eerder uit mijn schoenen moeten gooien.
Maar al met al zit hier een blij ei!

blessure, hardlopen, pijntjes, trainingen

Weer lopen

Een reactie plaatsen

Vandaag ga ik weer lopen, weer trainen, hardlopen. Ik moet toch telkens weer een beetje zin maken, want ik vind het nog moeilijk. Ik ben bang om toch weer pijn te krijgen op andere plekken of op de plek van de blessure.

Gisteren en eergisteren heb ik weer training gegeven bij mijn loopgroep. Ik ben trainer sinds april 2018. Ik heb als loper jarenlange ervaring en dat hoop ik te kunnen delen met de lopers. Het fijne is dat ik de lopers al wel lang ken. In mijn vereniging hebben we meerdere locaties waar groepen trainen, in meerdere plaatsen. Dus langzamerhand leer ik de mensen kennen. Ik heb ook een tijd op mijn eigen locatie training gegeven, de locatie waar ik zelf altijd trainde. Nu ik met de blessure zit train ik daar niet, omdat ik nog niet een hele training vol kan houden. Ik hoop wel snel weer terug te keren… Met training geven gebruik ik nog vaak de fiets, dan hoef ik mezelf niet te forceren om een bepaalde afstand zelf te lopen.

Maar goed, vandaag weer zelf lopen. Heerlijk, nog even de training in mijn sporthorloge zetten en gaan. Ik heb net even ontbeten en laat het nog een beetje zakken. Ondertussen schrijf ik deze blog en kijk ik op weeronline of het nog gaat regenen… nee gelukkig niet.
Als ik deze training heb gedaan voel ik me vast weer voldaan. Maar nu ben ik nog een beetje zenuwachtig. Raar is dat, ik loop eigenlijk al jaren, en als ik weer opnieuw moet opbouwen na een blessure, dan ben ik ineens niet zo zeker meer van mezelf. Ik houd mezelf dan maar voor dat ik ooit halve marathons liep, dus dat ik best wel wat kan.


Tot straks.

blessure, hardlopen, pijntjes, trainingen

Opbouwen

Een reactie plaatsen

Jaaaa, ik mag weer hardlopen (van de fysio)!
He, wat een opluchting toch weer.

Vanaf juni heb ik niet meer hardgelopen in verband met mijn hielspoor-achtige klachten.

In de loop van het proces had ik tegen mezelf gezegd dat ik dit jaar (2018) niet meer kon gaan lopen… Dat was een rustig idee en ik hoefde mezelf niet meer op te fokken. En het leek darna ook beter te gaan met de blessure, want ik kon me meer op het herstel richten in plaats van te mokken omdat ik even niet kon lopen. Gek is dat he, hoe dat werkt, maar zo werkt het echt. Je moet ook echt meer naar het herstel toe werken in plaats van te kijken wat je even niet meer kunt.

Maar gelukkig zei de fysio in november dat ik weer mocht gaan hardlopen. Natuurlijk mag ik netjes weer gaan opbouwen, heel voorzichtig en met minuutjes. Ik ken de schema’s wel, en hij had er ook 1 voor mij. Dit was echt een voorzichtig schema en ik dacht ‘laat ik dat maar doen, anders ga ik weer veel te snel te hard…’.
Daarvoor mocht ik ook al wandelen (en dat opbouwen), en als je een tijd niet zo actief bent geweest, is wandelen ook al even wennen, ik voelde van alles… Ook met hardlopen, het ging echt niet vanzelf. Mijn inlegzooltjes van de podoloog, waar ik al jaren mee liep, zaten weer net zo vervelend als voorheen. Daar moest ik ook weer aan wennen en met het wandelen kon ik daar alvast aan wennen en ook tijdens de eerste 10 hardlooptrainingen. En dat ging telkens ietsje beter, maar voelde nog steeds niet fijn. Nu zul je zeggen ‘waarom heb je er dan voorheen zo lang mee gelopen en had je toen geen klachten?’. Nou die had ik wel maar ik liep maar gewoon door, ook omdat de podoloog zei dat ik ze moest dragen en ook geen verklaringen voor de pijn had. Maar nu had ik natuurlijk een tijd niet gelopen en de zooltjes ook niet in mijn wandel(hardloop-)schoenen gehad en dan voel je echt het verschil weer. Om een verhaal kort te maken; ben ik van de fysiotherapeut naar een podo-therapeute gegaan en daarna nog naar de osteopaat en daarna toch naar een andere podoloog.

Deze laatste meneer zei me dat de zooltjes wel erg hoog en schuin waren, dat vond ik zelf ook. En ik heb er namelijk veel en lang over nagedacht en kon hem ook goed en gedetailleerd uitleggen wat ik voelde. Waarschijnlijk zijn ze te breed voor de hardloopschoenen waardoor de zooltjes heel smal door de schoenen werden ‘geknepen’ en liep ik daarom helemaal schuin. Waardoor ik als het ware door mijn enkel ging, de correctie was te groot/hoog, waardoor ik niet meer proneerde maar supineerde. Ik zei ook altijd tegen de podoloog dat de zooltjes na 3-kwart-jaar op z’n lekkerst zaten, ja dan zijn ze bijna versleten en is de correctie niet meer zo heftig. Ook deden mijn voeten aan de achterzijde (de hielen) best pijn en liep het liefst op de voorvoet, ook als ik stil stond met de zooltjes in mijn schoenen.

Ach, als je best goed getraind ben en je vaak loopt, zijn je voeten en onderbenen ook goed gespierd, dan heb je er niet zo’n last van. Maar als je dan aan het kwakkelen bent met pijntjes en blessures, dan voel je alle pijntjes en is het niet meer fijn, maar heel vervelend en dan denk je ‘kan ik in de toekomst nog wel normaal lopen?….’
Nou ja, om een toch nog lang verhaal kort te maken, deze laatste podoloog zei me dat ik nog wel iets correctie nodig had, maar dat ik die andere zooltjes er maar eens uit moest doen, uit mijn schoenen. Dus ik loop nu op standaard zooltjes met iets correctie voor over-proneren. Ik heb ook weer wat dingen over hardloopschoenen in het algemeen geleerd. En sindsdien loop ik zonder podo-zooltjes! Ik ben zo blij!

Nu moet ik nog steeds heel voorzichtig opbouwen, want mijn benen en voeten moeten hier wel aan wennen natuurlijk.

Dusssss, hier zit een blij meisje!!
Doei, ik ga effe hardlopen.

overdenkingen

zondags-overdenkingen

Een reactie plaatsen

Gisteren heb ik weer gelopen.

Elke keer dat de dag is aangebroken dat ik weer kan hardlopen, ben ik weer blij. Ik snap ook niet dat ik zolang niet gelopen heb. Ik heb afgelopen jaar (2015) gefietst, op de MTB in het bos, maar ook op de weg. Het was best leuk, heb ook weer nieuwe mensen leren kennen. Maar het lopen is toch echt leuker, ook zwaarder, maar ook meer mijn ding. Ik weet hoe je het op kan bouwen, welke wedstrijden er zijn, hoe zwaar het is. Ik krijg er weer zelfvertrouwen van, en ik doe echt iets voor mij alleen. Ik hoef met niemand rekening te houden, ik zit niet bij een club, ik loop geen wedstrijden, en het hardlopen is niet mijn werk 😉 Dus; heerlijk even mijn eigen ding doen, en ik merk wel dat het telkens ietsje beter gaat. Natuurlijk voel ik nog wel pijntjes; mijn peesaanhechtingen onder mijn knieën en mijn rechterenkel. Maar dat had ik eerder ook wel, dus dit zijn geen gekke pijntjes. Als ik zo rustig door blijf lopen, en opbouwen volgens het schema, dan gaat het best goed.

In 2015 heb ik dus niet gelopen, eind 2014 was de laatste keer. Ook de laatste keer dat ik in clubverband liep. Ik zei telkens maar dat het goed ging, nadat ik in mei 2014 een blessure kreeg en in september weer met Start-to-Run heb meegedaan. Maar het ging niet goed, de blessure was weliswaar weg, maar ik bleef de pijntjes houden en ik had moeite om in de groep te lopen, om de groep bij te houden. En nu probeer ik het gewoon opnieuw, zonder verwachtingen, zonder druk, zonder doel. Gewoon lopen, lopen, lopen. In 2005 begon ik met hardlopen, nu eind 2015 begin ik opnieuw. Als dat geen goed teken is 🙂

Ook ontdek ik nog steeds ‘nieuwe’ hardloopsites, bijvoorbeeld Runner’s High, en ook hardloopblogs. Deze zijn de laatste 2 die ik ‘ontdekt’ heb; Esther loopt en Elsa loopt trails. Dat vind ik altijd zo leuk om te lezen, vooral van sportende vrouwen! Van vrouwen waardeer ik het zo dat ze zo regelmatig sporten, echt super dat ze dat doen. Alsof het specialer is dan dat mannen dat doen, in vind het in ieder geval heel gaaf! En vrouwen schrijven ook anders vind ik, dan mannen. Het zal ook wel een stuk herkenning en enthousiasme zijn!

Het leuke van lopen vind ik, dat er zoveel verschillende vormen zijn. Je kan heel fanatiek zijn, marathons lopen, bijna elke dag trainen. Maar je kan ook 2 a 3 keer per week trainen en af en toe een wedstrijd doen. Voor beide vormen heb ik respect. Ik ken wel mensen van mijn ‘oude’ loopvereniging die gewoon altijd trainen en rustig hun eigen tempo lopen, jaren achter elkaar. Ook heb je het trailrunnen, mindfull hardlopen, ultralopen en barefoot lopen. Ieder zijn eigen ding natuurlijk. Nu loop ik nog gewoon op de weg, ook in het bos is het wel fijn. Ooit heb ik een trail gelopen, dat was zwaar, het was de Veluwezoomtrail. Maar de sfeer rond die wedstrijd was zo gemoedelijk, het ging ook niet echt om de tijd die je liep, maar meer om het uitlopen.

87385_83183_montferland-run

trainingen, wedstrijden

2016 – training en wedstrijdjes

Een reactie plaatsen

Allereerst, de beste wensen voor het nieuwe jaar. Een gezond en sportief jaar toegewenst!

De afgelopen weken ben ik gewoon doorgegaan met hardlopen, met het opbouwen van het lopen. Het gaat echt heel rustig en loop dus erg langzaam. Ook is de opbouw van minuten nog best laag, ik zit nu op 3x 2 minuten. Ach het voelt gewoon heel goed, als ik weer te veel loop heb ik meteen overal pijntje, dus dat doe ik niet 😉 Zoals ik nu loop gaat het goed, en ik ga gewoon zo door.

Op 2e kerstdag zijn we (manlief en ik) wezen kijken bij een hele kleine ‘eenvoudige’ maar o zo leuke wedstrijd; DenneboomRun in Steenderen. Deze keer was de start bij de schaatsvereniging. De wedstrijd wordt door een kleine groep mensen georganiseerd, en het is erg kleinschalig. Er zijn zelfs geen startnummers of tijdwaarneming, maar dit maakt allemaal niks uit. Er is een gezellige gemoedelijke sfeer. Ook zagen we nog wat mensen van de loopgroep De Loper waar we eerst samen lid van zijn geweest. De afstanden die je kon lopen waren 6 en 10 km. Een kennis van ons werd zelfs eerste op de 6 km. Hieronder een foto van de loopmaatjes, wij staan achteraan, in de zwarte jassen.

246737_794304227346043_8392676915188404880_n

Zondag 27 december zijn we wezen kijken en aanmoedingen bij de Dijkencross in Pannerden. Hier lopen ook veel kennissen van De Loper. Dus dat is leuk om even bij te kletsen, voor en na de wedstrijd. Pannerden is 20 minuten rijden met de fiets vanaf onze woonplaats, dus dat hebben we maar gedaan, in plaats van lui de auto pakken. De Dijkencross is een serie van vier wedstrijden op vier aansluitende zondagen. Ze worden gelopen op de laatste twee zondagen van december en op de eerste twee van januari. Er lopen ook altijd plaatstelijke toppers mee, dus een tijd van 18 minuten op de 5 km is geen uitzondering. De afstanden zijn 5 en 10 km. Het is een wegwedstrijd, maar wel een pittige. Op het parcours van de 5 km moet je 2 keer de dijk op, en natuurlijk heb je altijd ergens last van de wind. Soms regent of sneeuwt het zelfs. Het is altijd een verrassing bij deze wedstrijden in de winter. Ook dit is een ‘kleine’ wedstrijd en het inschrijven en omkleden is in de plaatselijk kroeg.

overdenkingen, trainingen

hardlopen 4x 2 minuten

Een reactie plaatsen

Net hardgelopen. 

Ik ‘moest’ 4x 2 minuten volgens mijn op internet opgeduikelde schemaatje. Het ging goed, ik voel steeds minder pijntjes (rondom mijn knieën en enkels), het tempo is ook nog niet zo hoog. Het viel me mee dat ik 2 minuten achter elkaar kon lopen, terwijl ik telkens nog maar ‘1-minuutjes’ deed.

Het gevoel was lekker, het voelt ook weer vertrouwd, ik kan het nog!! 🙂  Alhoewel het een jaar geleden is dat ik gestopt ben met hardlopen. In verband met een blessure was ik er even klaar mee.

Hieronder de ‘route’, door het dorp waar ik woon. Bijna 3 km afgelegd, inclusief in- en uitwandelen. Zo’n 26 minuten bezig geweest. En nu lekker nagenieten, hier zit een tevreden mens.

training25-12

hardlopen, overdenkingen, trainingen

2015 – hardlopen

Een reactie plaatsen

Sinds een paar weken heb ik het hardlopen weer opgepakt. Ik ben met een heeeeeel rustig schemaatje begonnen. Want het moet wel een beetje zonder pijn gaan natuurlijk. Dus zonder doel -zonder wedstrijdjes, zonder loopgroepjes- ga ik weer lopen, want ik doe het tenslotte voor mezelf  😉   En ik zie wel hoe het gaat, misschien dat ik na een paar maanden weer in een groepje beland of ga ik weer wedstrijdjes doen. Maar zoals ik er nu over denk is het belangrijk om zonder pijn te kunnen lopen, ik heb vorig jaar een blessure aan mijn linkerknie gehad en ook mijn voeten doen nog weleens pijn. Ik heb dan ook anti-pronatie schoenen en zooltjes, waar ik mee loop. En weet waar het pijn kan gaan doen. Heel anders als bij het fietsen is het lopen veel meer ‘werken’ vanaf het begin van een training…. Dus heel zachtjes en heel voorzichtig lopen, en niet te ver in het begin, is wel belangrijk! Ik weet dat de eerste paar maanden gewoon niet leuk zijn, en je moet dan echt met de rem erop lopen. Maar daarna gaat het allemaal beter en fijnerder en loop ik de klinkers uit de straat, haha.

Vandaag ga ik weer verder met mijn schema; ik ga 4x 2 minuten lopen. En 2 min. pauze, lees wandelen. En het in- en uitlopen doe ik wandelend.

Toen ik een paar weken geleden begon met lopen, liep ik 10x 1 minuut en een week later wilde ik alweer de ‘pauze-minuutjes’ gaan dribbelen in plaats van wandelen. Nou dat was niet zo’n goed idee, ik voelde het goed in mijn pezen rondom mijn knieen, daar had ik wel een halve week last van gehad. Dus ik moet mezelf ook afremmen, ik ben te fanatiek daarin. En daarom lijkt 4×2 minuten heel weinig, maar dat is voor nu even nodig.

beginnersschemaRunInfo-15minhardlopen