Categoriearchief: wedstrijden

Wedstrijd Leestencross in Ugchelen

Vandaag weer een wedstrijd gelopen

Vanochtend vroeg ben ik samen met P. naar Ugchelen getogen om daar de 5 km bij de Leestencross te gaan lopen. Deze wedstrijd had ik eerder een keer gelopen, 6 jaar geleden. Ik wist dat ik nu niet zo’n goede conditie heb, maar dat het zo ‘slecht’ ging…

We waren al goed op tijd, P. had gereden, ik deed de navigatie (dat is makkelijk, gewoon google-maps op mijn telefoon en zeggen waar we heen moeten). Daar aangekomen moesten we de auto aan de andere kant van de rijksweg zetten en even een kleine wandeling naar de kiosk bij “de Ugchelse Berg” maken. Daar aangekomen konden we ons gelijk inschrijven in de kleine kiosk cq. kantine, even in de rij staan, maar het ging best vlot. Dit is best een kleine loop, een klein evenement en de meeste mensen zullen zich ‘vooringeschreven’ hebben. Daarna de startnummers opspelden, nog wat omkleden en even naar het toilet. Toen samen in gaan lopen.

Het is daar wel een beetje heuvelachtig, de start en finish is ook in een soort van gat, met eromheen een hoge wal/berg. met het inlopen merkte we dat ook meteen, je moet eigenlijk gelijk een bergje op. Pfff dat is dan best lastig, vooral als je ook nog last hebt van astma. Ik wil niet klagen, maar dat speelt gewoon altijd mee. Heel rustig inlopen is dus het beste, maar ja, met deze bergjes is dat wat lastig, dan zou je moeten wandelen.
Na het inlopen kwamen we weer bij de kiosk, daar kon ik nog mijn jasje in mijn tas opbergen. En dan op naar de start. Horloge goed ingesteld en P. haar telefoon op Strava gezet. Haar Polar-horloge was er laatst mee opgehouden dus moest ze nu min of meer op gevoel lopen. Zij is aan het trainen naar de halve marathon toe, en nu doet ze enkele wedstrijden om haar snelheid wat vast te kunnen houden. In het startvak stonden de lopers klaar, er zijn daar 3 afstanden die allemaal tegelijk startten. De drukte viel mee, alleen bij de eerste heuvel liep het een beetje vast, omdat de heuvel zo steil is werd er gewandeld.

Nou de eerste heuvel, gelijk na de start, dat viel tegen zeg, een paar honderd meter later zei ik tegen P. dat ze maar verder moest gaan lopen. Ik had eerst de hoop nog een beetje om de eerste paar km’s samen op te lopen en dat zij dan zelf de laatste km’s harder kon gaan lopen. Maar ik vond het zo zwaar, ik moest zelfs al gaan wandelen. Pfff dat voelt dan zo fout, zo niet goed… maar ik kon niet meer. Dus toch maar even wandelen, de route liep langs een soort van heideveld. Ik moet dan gewoon even niet teveel nadenken, want dan wordt het nog zwaarder, dus maar een beetje om mee heen kijken. En rustig doorgaan, ik ging weer wat dribbelen, gewoon wat langzamer lopen en dan moet het gaan lukken. Na een paar bochten ging de route het bos in, het was best drassig, want het had afgelopen nacht geregend. Sommige mensen gleden een beetje uit, en de lopers moesten de plassen ontwijken. Later werd het wat rustiger met de lopers om me heen, ik denk dat ik redelijk in de achterhoede zat. Daarna ging de route bergafwaarst, weer een paar bochten. En af en toe keek ik op mijn garmin om te kijken hoever ik al was, ook had ik de km-piep aangezet. Dat is wel fijn, dan opeens zit je al op de helft van de wedstrijd. Ik kon me troosten dat hoe slecht ik het ook vond gaan, dat P. tenminste wel goed liep. En daar was het ook om te doen, zij is lekker aan het trainen. Ik heb eind vorig jaar een blessure gehad en moet echt weer conditie opbouwen, dus geen wonder dat het nu zo ‘niet fijn’ gaat. Dus maar gewoon doorlopen, later mag ik balen van mezelf, nu moet ik deze wedstrijd zien te fixen. Ik heb geloof ik wel 3x gewandeld, om me heen liepen nog een paar lopers. Toen ik het idee had dat we er bijna waren kwam ik een hoek om en zag weer een mooi stuk heideveld, okay het staat nu natuurlijk niet in bloei, maar mooi is het wel.Daar was een heuvel, en de lopers liepen in een mooi lint naar beneden en later weer omhoog, daar achter is de finish wist ik. Eens kijken hoe ik weer in het ‘gat’ bij de finish kom, hoe gaat de route lopen. Er was overal netjes met lint de route aangegeven hoe je moest lopen.Dus toen moest ik naar die heuvel toe, ik was best een beetje moe, dus toch het eerste deel van de heuvel omhoog gewandeld. Het tweede deel ben ik toch maar wat gaan dribbelen, dat ging wel ardig. Er wandelde ook iemand voor mij en mijn doel was om haar in te halen en om tenminste dribbelend boven te komen. Dat lukte en bovenaan mocht ik ietsje uitrusten, wel doordribbelen natuurlijk. Er stond een man (van de organiserende vereniging?) aan te moedigen en hij wees de lopers de goede richting uit. Linksaf, daar ging het weer heuvelaf en ik kon nog een beetje versnellen, sterker nog ik was mezelf aan het afremmen, bang om te vallen… Daarna rechtsaf, nog een stukje mul zand en ik liep daar langs de wal waarachter de finish lag. Het laatste moeilijke stukje, en ik moest de wal over, he bah, weer een bultje op, pff ik was moe! Toen nog een klein stukje en weer een verrassing kwa ondergrond; grind. Maar daar was de finish, ik was benieuwd hoe P. het gedaan had. Daar stond ze! Heel fijn, nog wat aanmoedigingen en ik was er. Nou dat was een moeilijke wedstrijd! Maar ik was er, over de finish. Mijn tijd was 36:15, zelf geklokt.


Foto’s AV Veluwe.

Paasloop in Kilder

Afgelopen maandag, 2e Paasdag, heb ik de Paasloop gelopen.

Afgelopen maandag heb ik een wedstrijdje gelopen. Heerlijk is dat altijd weer. Ik bedacht me dat ik al een tijd geen wedstrijd gelopen had, en heb me toen gelijk online ingeschreven voor de Paasloop.

In Kilder is deze wedstrijd, waar je altijd wel een paar bekenden ziet. Vooraf had ik nog een oproepje gedaan op de FB-pagina van mijn vereniging (De Loper) om te kijken of er nog meer mensen meededen. En daar reageerden een aantal mensen op, dat is altijd gezellig. Dus die zag ik daar ook. Alhoewel ik net zo goed ‘alleen’ loop, dat is ook niet erg, want in de wedstrijd doe je toch je eigen ding en loop je je eigen tempo. Mijn man was in ieder geval ook mee, voor de support, dat is altijd fijn.

Ik had me ingeschreven voor de 5 km. De laatste keer dat ik hier liep, in 2014, liep ik de 10. Dus dit is iets korter en een ander parcours. Ik zou het wel zien. Hier loop je naar het bos toe (Bergherbos/Montferland), en daar doe je een rondje en dan ga je weer terug langs dezelfde weg, langs de aanrijroute. Niet heel spannend, maar wel zwaar want je loopt in het bos en er zaten wat klimmetjes in.

Het is eerste stuk was wat winderig, ik had last van mijn haar, het is niet zo heel kort meer, waardoor het los gaat zitten. Ik had er goed last van, de volgende keer moet ik een haarband of clipjes indoen. Je kan daar dan zo mee bezig zijn, ik was tenminste goed afgeleid haha.

Ik liep met een paar mensen in hetzelfde tempo langs de bosrand, en kon af en toe wat mensen inhalen of ze haalden mij in. Op een gegeven moment ging ik een heuvel op, ik zag al dat het een lange klim was, wel goed te doen. Daarna ging ik linksaf, ik kon even uitpuffen en toen weer een klim. Tjeetje nu werd het pittig, er keek zelfs iemand achterom naar mij, om te kijken wie er zo liep te hijgen. Ja dat was ik dus, haha. Ik wilde niet gaan wandelen, ik kan dit, gewoon doorlopen ja! Even mezelf peptalk geven en dan gaat het ook beter. Nu had ik de zware stukken gehad, ik was denk ik over de helft van de wedstrijd. Nu hoefde ik alleen nog naar beneden, dan zou ik weer bij het pad komen waar ik ook op de heenweg overheen ging. Daarna liep ik langs de grote weg, over het fietspad en kwam ik weer bij het sportpark. Ik haalde nog een man in, hij wenste mij succes alsof hij het zelf al had opgegeven. Vlakbij de finish haalde hij mij toch nog in. Pfff ik was er bijna, ik wilde nog niet gaan sprinten want het duurde nog wel een halve kilometer denk ik. Maar toen ik op het grasveld van het voetbalveld liep, ben ik gaan sprinten. Mijn man stond daar en nog wat bekenden van de vereniging. Zo hee, ik had het gehaald! Natuurlijk loop ik het uit, maar je weet nooit hoe het gaat. Nu viel het mee, de temperatuur was lekker, ik had zelfs met korte mouwen gelopen. 

Foto Rob Jansen.

 

3 km wedstrijdje; Parkloop Arnhem

Yes, vandaag heb ik mijn eerste wedstrijdje gelopen!

En ik heb het volgehouden! Ik ben trots op mezelf!! Ik heb vanochtend een 3 km wedstrijd uit kunnen lopen, in Sonsbeekpark in Arnhem. 

De Start-to-Run cursus is afgelopen en vorige week was daar een 3 km-testloop van, daar kon ik helaas niet bij zijn. Ik was zo benieuwd of ik die 15-20 minuten vol zou kunnen houden. Het voelt gewoon nog niet zo goed. Dus zo’n testloop is dan ook mooi ijkpunt. Ik was er erg zenuwachtig voor, zou ik de afstand wel volhouden, zou ik het helemaal kunnen hardlopen?? Dat heb je dan voor je eerste ‘grote’ afstand. 🙂 Maar ik heb het gedaan! Ik had er erg veel zin in. Ik had geen verwachtingen, kwa tijd, ik wilde het gewoon vol kunnen houden. Dit voelt zo goed.  Ik ben weer op de goede weg, nadat ik in 2014 gestopt was met hardlopen door een blessure. En de pijntjes waar ik nog last van heb, voelde ik tijdens het lopen niet meer. Dit is voor mij de bevestiging dat het goed gaat en dat ik goed bezig ben!! Heerlijk.

Het lopen was wel zwaar, vooral de eerste meters, want je moet gelijk na de start een heuvel op, richting ‘witte villa’. Ik hoorde van te voren dat er daarna nog een bult/klim kwam, maar ik vond dat meevallen. Later heb ik nog wat mensen in kunnen halen en toen ging de route naar beneden, de hoogste meter zaten erop. Effe lekker uitrollen en nog wat mensen inhalen. Hierna langs de volkstuintjes en het park weer in.  Daar kwam het bordje ‘2 km’  en toen de laatste kilometer langs de vijvers. Het ging lekker, de pijntjes voelde ik niet, ik kon prima in mijn eigen tempo blijven lopen, ik voelde me goed. Ik voelde me weer het stoomlocomotiefje, het in- en uitademen gaat dan vanzelf en ik had de pas er goed in. Ik een paar keer op mijn garmin-horloge gekeken, meer om te kijken wat de afgelegde afstand was, en ik zag ook even wat voor snelheid ik liep. Verder wil ik daar niet teveel op kijken, dat komt bij de finish wel. Ik had al bedacht dat ik bij een bepaald punt nog ietsje kon versnellen naar de finish toe, het indelen van de snelheid van de wedstrijd kon ik dus ook nog. En Jan (mijn man) stond bij de finish, dat is altijd een fijn idee. Pfff, ik had het gehaald, na de finish zag ik op mijn garmin 18.12 minuten. Zo hee, ik dacht eerder dat ik rond de 20 minuten zou zitten. Later zag ik op Strava dat het 18.07 was.

Het was weer heerlijk. Het was 2 jaar geleden dat ik een wedstrijd had gelopen en het voelde naar meer. Je kan er zo je energie uit halen, het voelt zo goed als je zo hard en steady hebt gelopen. Voor nu ben ik heel blij dat ik het heb kunnen volhouden!!

wedstrijd1-5

hardloopkalender maart

Het is afgelopen week even rustig geweest,

ik heb ook rust genomen nadat ik bij de fysio was geweest. Een keer een weekje niks doen is ook niet slecht. Je lichaam kan dan eens even uitrusten.

Hieronder een aantal recreatiewedstrijden die in de buurt, Arnhem-Zevenaar-Doetinchem, te lopen zijn. Enkele wedstrijden heb ik ook al eens gelopen, in mijn ‘vorige hardloopleven’ 😉

zondag     06-03-16   23ste Bemmelloop in Bemmel
zondag     06-03-16   Achtkastelenloop in Vorden
zondag     06-03-16   De Brondool Baggerloop in Didam
zondag     13-03-16   Warnsborncross in Arnhem
zondag     13-03-16   Stevensloop in Nijmegen
zaterdag  19-03-16    Wageningse winterboslopen in Wageningen
zondag     20-03-16   Lenteloop-Eerbeek in Eerbeek
zondag     20-03-16   Rondje Nederland in Arnhem
maandag 28-03-16   Paasloop-Kilder in Kilder

001

hardloopkalender februari

Hardloopkalender februari.

Hierbij een kleine greep uit de vele wedstrijden in Gelderland.

zondag     07-02-16   Winterbosloop in Beek/Montferland
zondag     07-02-16   Midwinter Marathon in Apeldoorn
zaterdag  13-02-16   Februariloop in Bennekom
zondag     14-02-16   Leestencross in Ugchelen
zaterdag   20-02-16  Gelre Jutberg Trail in Dieren
zaterdag   28-02-16  Engbergenloop in Ulft/Gendringen.

Deze opsomming  van wedstrijden kun je ook vinden op Dutchrunners.nl

3414064391_b18b99d7b5_b

hardloopkalender januari

Het winterseizoen is altijd heerlijk om wedstrijden te lopen, vind ik althans. In de zomer zijn er ook minder wedstrijdjes en ik vind het vaak te warm om te lopen. Nu ben ik er absoluut nog niet klaar voor, en ik moet nog ervaren of ik het nog wel kan, in verband met mijn blessure-verleden. Hierbij een opsomming van leuke regionale loopjes in de buurt van Wageningen-Arnhem-Doetinchem. In de winter zijn de loopjes vaak in het bos, dit moet je wel leuk vinden. Door de ondergrond is het totaal anders als het lopen op de weg.

zondag    03-01-16   Dijkencross-Pannerden in Pannerden
zaterdag  09-01-16   BVC Ede in Bennekom
zondag    10-01-16   Dijkencross-Pannerden in Pannerden
zaterdag 16-01-16   Wageningse winterboslopen in Wageningen
zaterdag 16-01-16   Nieuwjaarsbosloop in Apeldoorn
zondag    24-01-16   Winterbosloop in Beek Montferland
zaterdag 30-01-16   Safari Trail in Arnhem
zondag   31-01-16   9e Safari Run in Arnhem
zondag   31-01-16   Winterbosloop in Beek Montferland

De Safari Trail is een nieuwe loop, deze heeft 2 afstanden; namelijk 11 en 22 km. De start en finish is in het bos aan de Deelenseweg, op landgoed Schaarsbergen in Arnhem. Dit is vlakbij Burgers’ Zoo aan de Schelmseweg.

De info van deze wedstrijden heb ik op Dutchrunners gevonden, daar kun je natuurlijk ook zelf een leuke loop uitzoeken.

2016 – training en wedstrijdjes

Allereerst, de beste wensen voor het nieuwe jaar. Een gezond en sportief jaar toegewenst!

De afgelopen weken ben ik gewoon doorgegaan met hardlopen, met het opbouwen van het lopen. Het gaat echt heel rustig en loop dus erg langzaam. Ook is de opbouw van minuten nog best laag, ik zit nu op 3x 2 minuten. Ach het voelt gewoon heel goed, als ik weer te veel loop heb ik meteen overal pijntje, dus dat doe ik niet 😉 Zoals ik nu loop gaat het goed, en ik ga gewoon zo door.

Op 2e kerstdag zijn we (manlief en ik) wezen kijken bij een hele kleine ‘eenvoudige’ maar o zo leuke wedstrijd; DenneboomRun in Steenderen. Deze keer was de start bij de schaatsvereniging. De wedstrijd wordt door een kleine groep mensen georganiseerd, en het is erg kleinschalig. Er zijn zelfs geen startnummers of tijdwaarneming, maar dit maakt allemaal niks uit. Er is een gezellige gemoedelijke sfeer. Ook zagen we nog wat mensen van de loopgroep De Loper waar we eerst samen lid van zijn geweest. De afstanden die je kon lopen waren 6 en 10 km. Een kennis van ons werd zelfs eerste op de 6 km. Hieronder een foto van de loopmaatjes, wij staan achteraan, in de zwarte jassen.

246737_794304227346043_8392676915188404880_n

Zondag 27 december zijn we wezen kijken en aanmoedingen bij de Dijkencross in Pannerden. Hier lopen ook veel kennissen van De Loper. Dus dat is leuk om even bij te kletsen, voor en na de wedstrijd. Pannerden is 20 minuten rijden met de fiets vanaf onze woonplaats, dus dat hebben we maar gedaan, in plaats van lui de auto pakken. De Dijkencross is een serie van vier wedstrijden op vier aansluitende zondagen. Ze worden gelopen op de laatste twee zondagen van december en op de eerste twee van januari. Er lopen ook altijd plaatstelijke toppers mee, dus een tijd van 18 minuten op de 5 km is geen uitzondering. De afstanden zijn 5 en 10 km. Het is een wegwedstrijd, maar wel een pittige. Op het parcours van de 5 km moet je 2 keer de dijk op, en natuurlijk heb je altijd ergens last van de wind. Soms regent of sneeuwt het zelfs. Het is altijd een verrassing bij deze wedstrijden in de winter. Ook dit is een ‘kleine’ wedstrijd en het inschrijven en omkleden is in de plaatselijk kroeg.

2014 – dipje

Ik heb weer lang niks van me laten horen…

Nadat ik in december zoveel wedstrijdjes heb gelopen, heb ik in Egmond de Halve Marathon gelopen. Ik wist niet goed hoe ik ervoor stond, niet in super-shape, en dat bleek ook wel. Het lopen ging goed, maar het is toch wel zwaar en lang, die 21 km. Het viel me een beetje tegen, na de 15-18 km was ik echt wel moe. En dan duurt het nog even voordat je bij de finish bent. Mijn tijd was 2:07:56, 4,5 minuut langzamer dan vorig jaar. Nou ja, geeft niks, het voelde zwaar en dat was het ook. Het weer was echt goed, en de wind viel niet tgen, het strand was smal in verband met het hoge water dus dat was wel zwaar. Hoe dan ook, het was zwaar.

Na Egmond heb ik altijd een dipje, ik heb hier zo naar uit gekeken. De maand ervoor veel wedstrijden gelopen, meer als de maanden ervoor. Dus daarna doe ik altijd rustig aan, af en toe een wedstrijdje. Rustig doortrainen, en soms een training laten lopen. Ook had ik dit jaar een zere knie in de weken na Egmond. Het had te maken met een zwakke quardricep, van mijn linkerbeen. De fysiotherapeut heeft het nog losgemasseerd, wat behoorlijk pijn deed. Daarna ging het wel weer, nog een paar weken rustig aan gedaan. Ik heb zelfs de 18 km van Apeldoorn laten schieten, wat volgens mij niet onverstandig was.

Anyway, ik zal hier weer een schemaatje maken van wedstrijden die ik ga lopen.

egmond2egmond-finish

Montferlandrun 15 km, 1.25.24

medaille

Afgelopen zondag heb ik de Montferlandrun gelopen, de 15 km, in ’s Heerenberg.

Ik heb lekker gelopen op een klein ‘incidentje’ na 😉 . Hardloopvriendin N. zou in eerste instantie niet meegaan, maar ‘appte’ zondag dat ze toch meeging. Een gezellige verrassing.

We gingen naar het zaaltje achter café De Snor, waar o.a. onze vereniging de ruimte hadden afgehuurd en waar we voor en na de wedstrijd terecht konden.
Om half 12 gingen we inlopen en wat losmaakoefeningen doen, buiten was het een drukke bedoening, iedereen was aan het inlopen. Hier zag ik ook al enkele bekenden van andere verengingen. Tegen 12 uur gingen we naar de start, daar gingen we in het startvak staan. We stonden dus vrij vooraan. Daar ongeveer 10 minuten gestaan en toen mochten we van start.

Het eerste stuk ga je richting Stokkum, waar we een klein rondje door het dorp liepen. Hier begin je aan je tempo te wennen. De eerste paar kilometers loop je hier weg. Ondertussen had ik last van mijn darmen, ik had een uur voor de start zo’n maaltijdshake van Weightcare gedronken. Want dat deed ik eerder ook wel, en dat viel altijd goed. Maar nu niet. Ik had buikpijn, bah. Na de Peeksesbult wou ik echt dat er een wc of dixie stond, want ik wilde wat kwijt. Toen gingen we de Arnhemseweg/Zeddamseweg op richting Zeddam, ik zei al tegen N. dat ik een grote boodschap moest, ik liep niet lekker meer. Toen ben ik in het bos gaan zitten… Daarna weer verder gaan lopen, je zit dan toch in een flow, N. was doorgelopen. Ik liep weer lekker, wat een opluchting kan dat zijn. Helaas wel enkele minuten verspeeld natuurlijk. Ik kwam wel weer redelijk snel in mijn ritme, ik was het 10 km-punt gepasseerd. Op naar Zeddam en de 3-heuvelenweg. Ik liep op met nog een vrouw en kwam N. zowaar weer tegen, met z’n 3-en zijn we verder gelopen. Nu waren we bijna weer in ’s Heerenberg. Nog effetjes, wat kan het soms zwaar zijn, maar ik liep gewoon door.
N. zette nog een eindsprint in en op het laatste rechte stuk in de winkelstraat zijn we met z’n 3-en gaan sprinten, heerlijk! Onze eindtijd was 1.25.24.

MontferlandRun 2047

Niet slecht, en ik ben er tevreden mee! Volgende keer weer een PR lopen. 😉 Ik heb een leuke dag gehad; een wedstrijd lopen is toch altijd weer een belevenis!

Foto Kiekjesdief http://viagladiola.tk/

M-run uitslag

Montferlandrun ‘parcoursverkenning’

sheerenberg

Gisteren heb ik met de vereniging het parcours verkent van de Montferlandrun in ‘s-Heerenberg.

Deze omgeving en route ken ik wel, maar het is toch altijd fijn om het weer even in z’n geheel te lopen.  Ik loop hier wel vaker, omdat er ook een vaste groep van onze vereniging in ‘s-Heerenberg traint. Er was een grote groep opgekomen, er konden 2 routes worden gelopen; de 7,5 km en de 15 km.

We startten echt vanaf de start/finish aan de Slotlaan. Daarna richting Stokkum, hier maken we een kleine ronde, daarna kom je weer op de Slotlaan, waarna je richting Peeskesbult gaat. Dit is een pittige korte bult, wel met een lange aanloop. Hierna ga je lekker naar beneden, oppassen dat je niet te hard gaat, want je bent nog niet op de helft. Dan ben je bij ’t Peeske, hier ga je rechtsaf de zandweg op, hier ben je op de helft van de wedstrijd, en ga je richting Arnhemseweg/Beekseweg, richting Zeddam. Dit is een langere bult, is ook pittig en hier heb je een lange adem nodig. De weg is breed, maar loopt wel door het bos met vrijliggende fietspaden ernaast. Als je hier op het hoogste punt bent, zit je op de 10 km. Daarna ga je weer naar beneden, er volgt een lang open stuk met weilanden aan weerszijden, waarna je nog een klein bultje krijgt. Nu zitten we praktisch in Zeddam, bij het Tolhuis. Hier ga je rechtsaf richting ‘s-Heerenberg. Nu gaan we de Drieheuvelenweg op, dit is ook weer een pittige, mede doordat je al een flink stuk gelopen hebt…. De vermoeidheid slaat toe, maar je moet nog de 3 bultjes. Nog effe en dan zijn we er, nu gaan we het fietspad af en gaan we de rechtsaf richting de stad/’s-Heerenberg. Daar volgt nog een klein bultje bij de brandweerkazerne, en wij slaan hier af richting de sportkantine, maar hebben toch 15 km gelopen. Een goede generale. Ik voel het wel in mijn bovenbenen, en met een voldaan gevoel praten we nog even na. Ik ben klaar voor de Montferlandrun volgende week zondag!

20121202_MontferlandRun15km_1071Foto: Montferland in 2012. Bron Kiekjesdief http://beatse.home.xs4all.nl/Viagladiola/Hardlopen2012.htm