Van de week ben ik bij de sportfysio geweest.

Ik had natuurlijk ook nog wel ge-googled naar mijn klachten. Ook voel ik de laatste tijd spelde-prikjes-pijn naast mijn linkerhiel, naast de hak zeg maar. Dit en de kwestie van de enkels heb ik aangekaart bij de fysio.

Wat blijkt nu; mijn kuitspieren zijn nogal kort en bij de linkerhiel is de achillespees geïrriteerd. Ik heb 2 rekoefeningen voor de kuiten/achillespees gekregen. Ook zijn mijn voeten doordat ik proneer, niet echt sterk. De spieren in de voet en enkel zijn geïrriteerd. Hiervoor moet ik balans-oefeningen doen, je kent het vast wel; tijdens het haarföhnen of tandenpoetsen balanceren op 1 voet. Met de linkervoet is dat een drama en met de rechtervoet is iets beter gesteld. Ook zal ik meer moeten nadenken om meer op de buitenzijde van de voeten te lopen. Een beetje mindfull-lopen dus. En de fysio zei ook dat het lopen in het bos nu niet zo handig is, omdat het voor de stabiliteit van de enkels niet goed is. Vooral als een pad schuin loopt, daar was ik zelf ook al achter. Op zich is in het bos lopen wel goed, omdat de zachte van de ondergrond heel goed is om te lopen. Maar in mijn geval nu even niet omdat mijn enkels alle oneffenheden niet aan kunnen.

Om een lang verhaal kort te maken, mijn kuiten en achillespezen moeten gerekt worden en mijn enkels moeten stabieler worden. Dit zijn ook geen klachten die nieuw voor mij zijn, maar omdat ik aan het opbouwen ben met hardlopen zijn ze nu wel aanwezig, en zijn het nu wel ‘overbelasting’-blessures.
Van de week had ik wel even een dipje, met negatieve gedachtes van ‘zou ik het ooit nog wel kunnen, dat hardlopen‘ en ‘zou ik er niet gewoon mee stoppen‘…  Maarre na een paar rustdagen denk ik er nu zo over; ‘maar ik heb het ooit ook gekund, dus nu ga ik het ook weer kunnen‘ en ‘ik laat me niet zomaar uit het veld slaan, hardlopen is goed voor mij, dus ik ga er lekker gewoon mee door‘!

Vanaf volgende week zie je me weer langs de wegen lopen om mijn schema te volgen.