Wat gaat de week weer snel voorbij.
Ik merk dat ik met hardlopen ook al een bepaald ritme heb. Eerst liep ik om de drie dagen. Nu loop ik 3x per week. Vandaag was het weer ’trainingsdag’, en ik had besloten om naar het bos te rijden om daar een rondje te lopen. Ik loop toch al 4 tot 5 km, inclusief inlopen. Dus dan kan ik best een stukje door het bos gaan. 🙂 Ik naar Beek gereden en de auto bij restaurant ’t Peeske neergezet. Dit is het Bergherbos. Daar starten een paar wandelroutes en ik weet dat er ook een route van 4 km is, die wilde ik gaan lopen. Kan ik ook niet verdwalen, want ik ken natuurlijk niet elk paadje. 😉 Dit is wel het gebied waar ook de mountainbike route ‘Zeddam’ ligt, dus ik ken het wel enigszins.
Foto van Jos Notten, via google maps gevonden.
Eerst maar eens inlopen/wandelen. Het eerste deel van de route loopt langs de bosrand, een mooi stukje en je kan vast wennen aan het glooiende landschap. Ik voelde wel mijn knie af en toe tijdens het dribbelen, wat ik nu ook doe tijdens het inwandelen. En het leek even of ik door mijn been zou zakken, toen ben ik maar even gaan wandelen. Ach ik moet natuurlijk wennen aan de ondergrond, dat het daar glooiend is en dat het niet het fietspad of stoep is waar ik normaal altijd loop. Ook heb ik even mijn veters wat strakker gedaan, anders beweeg ik zo in mijn schoenen. Toen weer doorgewandeld/gedribbeld. Dan loop je al het bos in, het is best drassig op sommige paden. De mountainbike-route zal ook bast drassig zijn, ik ben blij dat ik dat (voorlopig) niet meer doe… Zo, ik ben bijna aan het einde van de 15 minuten die ik altijd van mezelf ‘moet’ inlopen. En ik ga net een behoorlijke bult op, linksaf omhoog. Nu moet ik de eerste 5 minuten gaan lopen. Pfff… net op zo’n bult, nou ja, er zit niks anders op he. De ondergrond is een behoorlijke zachte laag dennennaalden, dat dempt echt heel lekker. Ook hier is het wel drassig, dus ik moet af en toe slalommen, wil ik niet gelijk natte voeten hebben. Dan kom ik bij een kruispunt waar ik volgens de route linksaf zou moeten, maar ik wil toch de 5 km halen en moet dus ietsje verder lopen dan de 4 km-route. Hier ga ik even rechtsaf, hier gaat het weer bergaf. Heerlijk, je hebt eigenlijk heel veel afleiding, doordat je niet op de saaie asfalt-weg loopt, maar in een mooi en rustig bos. Als de tijd erop zit, wandel ik terug naar het kruispunt. De wandelpauzes zijn vandaag 2 minuten. Bij het kruispunt ga ik weer op de goede route lopen. Dan is het alweer tijd voor de volgende 5 minuten draven. Het gaat steeds iets beter, hier loopt het ook iets naar beneden, dat voelt ook goed. Dan weer 2 minuten wandelen. Ondertussen probeer ik te negeren dat ik naar de wc moet, maar ja het duurt nog even voordat ik klaar ben. En heb ik maar een plekje opgezocht om te plassen. Er is toch niemand die me ziet, want er loopt gewoon niemand. Hehe, dat ben ik ook weer kwijt. Nu moet ik 3 minuten lopen, ook hier ga ik even een zijweggetje in om de route langer te kunnen maken. Dit paadje loopt omhoog, en ach het gaat zo lekker, laat mij maar draven. Die 3 minuten zijn ook zo om. Dan herken ik al een beetje waar ik loop. Als ik straks rechtsaf ga, loop ik weer richting restaurant en parkeerplaats. Nog even wandelen en nog een keer 3 minuten lopen. Dan kom ik bij het verharde pad wat richting ’t Peeske loopt en mag ik uitlopen. Pff-foei het is best vermoeiend die bergjes, maar ik voel wel dat het mijn benen goed doet. Nu nog even wandelen en af en toe dribbelen. Dat voelt ook steeds beter, dat dribbelen tijdens het in- en uitwandelen. Ook probeer ik nog even om de vijver heen te lopen, die bij het restaurant ligt. Dit is een niet verhard paadje, wat een leuk stukje is dit eigenlijk. Dan ben ik bijna weer ’thuis’ bij mijn auto. En yes, ik heb de 5 km gehaald. Wat kun je blij zijn met zo’n kleine afstand, maar ik geniet er met volle teugen van. Ik ben trots op mezelf! Nu nog even rekken en dan weer naar huis rijden. Heerlijk!
Foto van Waldo Gadellaa, via google maps gevonden.
