Tagarchief: pijntjes

Opbouwen

Jaaaa, ik mag weer hardlopen (van de fysio)!
He, wat een opluchting toch weer.

Vanaf juni heb ik niet meer hardgelopen in verband met mijn hielspoor-achtige klachten.

In de loop van het proces had ik tegen mezelf gezegd dat ik dit jaar (2018) niet meer kon gaan lopen… Dat was een rustig idee en ik hoefde mezelf niet meer op te fokken. En het leek darna ook beter te gaan met de blessure, want ik kon me meer op het herstel richten in plaats van te mokken omdat ik even niet kon lopen. Gek is dat he, hoe dat werkt, maar zo werkt het echt. Je moet ook echt meer naar het herstel toe werken in plaats van te kijken wat je even niet meer kunt.

Maar gelukkig zei de fysio in november dat ik weer mocht gaan hardlopen. Natuurlijk mag ik netjes weer gaan opbouwen, heel voorzichtig en met minuutjes. Ik ken de schema’s wel, en hij had er ook 1 voor mij. Dit was echt een voorzichtig schema en ik dacht ‘laat ik dat maar doen, anders ga ik weer veel te snel te hard…’.
Daarvoor mocht ik ook al wandelen (en dat opbouwen), en als je een tijd niet zo actief bent geweest, is wandelen ook al even wennen, ik voelde van alles… Ook met hardlopen, het ging echt niet vanzelf. Mijn inlegzooltjes van de podoloog, waar ik al jaren mee liep, zaten weer net zo vervelend als voorheen. Daar moest ik ook weer aan wennen en met het wandelen kon ik daar alvast aan wennen en ook tijdens de eerste 10 hardlooptrainingen. En dat ging telkens ietsje beter, maar voelde nog steeds niet fijn. Nu zul je zeggen ‘waarom heb je er dan voorheen zo lang mee gelopen en had je toen geen klachten?’. Nou die had ik wel maar ik liep maar gewoon door, ook omdat de podoloog zei dat ik ze moest dragen en ook geen verklaringen voor de pijn had. Maar nu had ik natuurlijk een tijd niet gelopen en de zooltjes ook niet in mijn wandel(hardloop-)schoenen gehad en dan voel je echt het verschil weer. Om een verhaal kort te maken; ben ik van de fysiotherapeut naar een podo-therapeute gegaan en daarna nog naar de osteopaat en daarna toch naar een andere podoloog.

Deze laatste meneer zei me dat de zooltjes wel erg hoog en schuin waren, dat vond ik zelf ook. En ik heb er namelijk veel en lang over nagedacht en kon hem ook goed en gedetailleerd uitleggen wat ik voelde. Waarschijnlijk zijn ze te breed voor de hardloopschoenen waardoor de zooltjes heel smal door de schoenen werden ‘geknepen’ en liep ik daarom helemaal schuin. Waardoor ik als het ware door mijn enkel ging, de correctie was te groot/hoog, waardoor ik niet meer proneerde maar supineerde. Ik zei ook altijd tegen de podoloog dat de zooltjes na 3-kwart-jaar op z’n lekkerst zaten, ja dan zijn ze bijna versleten en is de correctie niet meer zo heftig. Ook deden mijn voeten aan de achterzijde (de hielen) best pijn en liep het liefst op de voorvoet, ook als ik stil stond met de zooltjes in mijn schoenen.

Ach, als je best goed getraind ben en je vaak loopt, zijn je voeten en onderbenen ook goed gespierd, dan heb je er niet zo’n last van. Maar als je dan aan het kwakkelen bent met pijntjes en blessures, dan voel je alle pijntjes en is het niet meer fijn, maar heel vervelend en dan denk je ‘kan ik in de toekomst nog wel normaal lopen?….’
Nou ja, om een toch nog lang verhaal kort te maken, deze laatste podoloog zei me dat ik nog wel iets correctie nodig had, maar dat ik die andere zooltjes er maar eens uit moest doen, uit mijn schoenen. Dus ik loop nu op standaard zooltjes met iets correctie voor over-proneren. Ik heb ook weer wat dingen over hardloopschoenen in het algemeen geleerd. En sindsdien loop ik zonder podo-zooltjes! Ik ben zo blij!

Nu moet ik nog steeds heel voorzichtig opbouwen, want mijn benen en voeten moeten hier wel aan wennen natuurlijk.

Dusssss, hier zit een blij meisje!!
Doei, ik ga effe hardlopen.

weer hardgelopen

Het was weer een bewogen week;

Maandags naar de fysio geweest, zij zei dat ik minder moest gaan lopen , minder trainingen per week, en eventueel fietsen erbij moest gaan combineren. Want mijn enkel doet (soms) nog steeds zeer, tijdens het lopen. Maar goed, dit zijn geen nieuwe blessures, hier heb ik al jaren mee rondgelopen, alleen probeer ik nu uit te vinden waar het door komt.

Anyway, ik heb dinsdag weer gelopen. Het schema weer opgepakt, ‘uithuilen en opnieuw beginnen’ 🙂 . Ik heb 5 en 15 minuten gelopen. Best wel veel weer, het was ook zwaar en moest wandelen in het lange deel. Nou ja, ik heb weer gelopen, maar van harte ging het niet. Wel verstandig inderdaad om wat meer rustdagen tussen de trainingen te laten. Dat kan nooit kwaad.

Donderdag wilde ik aanvankelijk gaan wandelen, maar heb een rustdag ingelast. Want zaterdag stond er een nieuwe training op de planning, nl. Start-to-Run! Ik heb me opgegeven omdat ik het idee heb dat ik daar wat meer sturing krijg en aangezien ik mezelf weer teveel push, is het goed om weer wat rustiger te lopen. De trainingen zullen wel wat minder omvang hebben, maar voor nu is dat wel goed.

Vandaag was de dag van Start-to-Run. Ik had me natuurlijk ingeschreven bij mijn ‘oude’ loopvereniging De Loper. Ik was best zenuwachtig, want kon ik nog wel in een groepje lopen, want ik ben natuurlijk ‘heul langzaam’. Zou ik geen pijn krijgen, zou ik het wel durven tussen al die mensen… Genoeg om angstig voor te zijn, haha. Ik kende de locatie natuurlijk al en de starttijd was vervroegd, zo zou ik de reguliere groep ook zien. En ja, het was heel leuk. Allemaal oude bekenden herkende mij en vroegen hoe het met me ging en of ik het weer ging proberen. Heerlijk al die bekende gezichten. In mijn Start-to-run-groepje kende ik niemand, maar na 1 training ken je elkaar toch al wat meer. Het was ook gezellig. Het weer was heerlijk, lekker zonnig, wel wat fris. Ook genoot ik van de kleine stukje dribbelen, de loopscholing, de oefeningen, en de looptraining zelf. De training was 1-1-2-1-1-2 minuten en de pauze (actief wandelen) was telkens 3 minuten ertussen. Dat ging wel goed. Die kleine stukjes hardlopen is ook fijn om op je techniek te letten. Mijn doel is ook om meer mijn voeten te trainen en meer op mijn techniek; voorvoet- of middenvoetlanding te letten. Nou geven ze daar ook wel training voor, ook de hogere pasfrequentie komt aan bod en ook het middenvoetlanding-hardlopen.  Mijn weekend is goed begonnen, nu van het mooie weer genieten, hier schijnt nog steeds de zon.training12-3

start-to-run-logo
https://www.yakultstarttorun.nl/

 

hardloopweek

Van de week heb ik weer hardgelopen.

Na een rustweek, waarin ik veel gerekt heb en stabiliteitsoefeningen heb gedaan, was het weer tijd om te lopen. Het niet-lopen is best raar, eerst denk je dat je het niet erg vindt, maar dat is natuurlijk niet zo. Je probeert het rationeel te bedenken, dat het goed is om een rustweek of rustperiode in te lassen, maar je wilt eigenlijk gewoon lopen…

Maandag heb ik 2×8 en 2×3 minuten gelopen. Dit is best al een flinke afstand. Met inlopen en de pauze-wandelingen is dit al 6 km. Best wel goed, al zeg ik het zelf. Op woensdag heb 5 en 10 minuten gelopen. Dit is ook al een stap, elke keer denk ik ‘wat lang’! Maar het lukt toch wel weer. Ik had wel weer pijn aan mijn rechterenkel en ook voelde ik de pees onder de voet. Dat is ook weer wat nieuws, ik zal weer eens een nieuwe inlegzooltjes kopen, zodat de voet meer steun heeft. Dan zakt de pees niet door. Toch heb ik de training af kunnen maken.

Vandaag heb ik weer gelopen in het bos. Niet handig voor mijn enkels zou je denken. Maar ik heb heel rustig gelopen en goed gelet op mijn afwikkeling. Ook denk ik dat ik er sterker van word, je traint toch je spieren. Het was ook heerlijk weer! Aanvankelijk wilde ik gaan wandelen maar ik heb toch mijn hele hardloop-outfit aangedaan en ben het gewoon gaan doen. Ik heb niet op mijn schema gelet, die nu trouwens bijna helemaal gelopen is. Ik heb 5, 10 en 5 minuten hardgelopen. Ik voelde nu ook mijn rechterenkel weleens en heb toen extra op mijn afwikkeling gelet, of even gaan wandelen. Dus al met al weer een lekkere training.

training-28-2

door de pijn heenlopen deel 2

Van de week ben ik bij de sportfysio geweest.

Ik had natuurlijk ook nog wel ge-googled naar mijn klachten. Ook voel ik de laatste tijd spelde-prikjes-pijn naast mijn linkerhiel, naast de hak zeg maar. Dit en de kwestie van de enkels heb ik aangekaart bij de fysio.

Wat blijkt nu; mijn kuitspieren zijn nogal kort en bij de linkerhiel is de achillespees geïrriteerd. Ik heb 2 rekoefeningen voor de kuiten/achillespees gekregen. Ook zijn mijn voeten doordat ik proneer, niet echt sterk. De spieren in de voet en enkel zijn geïrriteerd. Hiervoor moet ik balans-oefeningen doen, je kent het vast wel; tijdens het haarföhnen of tandenpoetsen balanceren op 1 voet. Met de linkervoet is dat een drama en met de rechtervoet is iets beter gesteld. Ook zal ik meer moeten nadenken om meer op de buitenzijde van de voeten te lopen. Een beetje mindfull-lopen dus. En de fysio zei ook dat het lopen in het bos nu niet zo handig is, omdat het voor de stabiliteit van de enkels niet goed is. Vooral als een pad schuin loopt, daar was ik zelf ook al achter. Op zich is in het bos lopen wel goed, omdat de zachte van de ondergrond heel goed is om te lopen. Maar in mijn geval nu even niet omdat mijn enkels alle oneffenheden niet aan kunnen.

Om een lang verhaal kort te maken, mijn kuiten en achillespezen moeten gerekt worden en mijn enkels moeten stabieler worden. Dit zijn ook geen klachten die nieuw voor mij zijn, maar omdat ik aan het opbouwen ben met hardlopen zijn ze nu wel aanwezig, en zijn het nu wel ‘overbelasting’-blessures.
Van de week had ik wel even een dipje, met negatieve gedachtes van ‘zou ik het ooit nog wel kunnen, dat hardlopen‘ en ‘zou ik er niet gewoon mee stoppen‘…  Maarre na een paar rustdagen denk ik er nu zo over; ‘maar ik heb het ooit ook gekund, dus nu ga ik het ook weer kunnen‘ en ‘ik laat me niet zomaar uit het veld slaan, hardlopen is goed voor mij, dus ik ga er lekker gewoon mee door‘!

Vanaf volgende week zie je me weer langs de wegen lopen om mijn schema te volgen.

Onze kater Binkie voor het raam.
Onze kater Binkie voor het raam.